Cennet-Fack/Tamamlandı

Özel Bölüm

                          5 YIL SONRA

Jack yıllar geçmesine rağmen tedirgindi. Böyle zamanlarda, gününü sadece Finn'le geçirir ya da odasına kapanırdı. Sevgilisinin bu haline çok üzülen Finn, napacağını düşünüp durdu. Yine öyle bir günde Finn, Jack'in elinden tutup, onu arabaya bindirdi.
-"Finn nereye gidiyoruz?"
-"Sadece bekle sevgilim."
Jack istekli olmasa da kafasıyla onayladı. Yol boyunca dışarıyı izledi ve gülümsemeye çalıştı.Sonunda yetimhaneye geldiklerinde Finn Jack'ın kapısını açtı. Jack anlamaz bakışlarıyla inmekte tereddüt etti.
-"Hadi gel."
Sevgilisine güvenen Jack arabadan indi.Yetimhaneye giriş yaptılar.

Çocukların koşuşturmaları, ağlamaları, gülmeleri görmek Jack'i biraz olsun iyi hissettirmişti. Jack, küçük çocuklarla hep iyi anlaşırdı. Finn bunu bildiğinden, bir çocuğu evlat edinmek istemişti.

Küçük kahverengi kıvırcık saçlı bir kız çocuğu, Jack'in bacağına sarıldı.
-"Bana benziyorsun, yoksa sen babam mısın?" dedi küçük kız.

Jack gülümsedi ve Finn'e baktı.Finn gerçekten çok benzediklerini söylediğinde ikili güldü.

                                <3<3<3

Haftalar geçti. Sonunda tüm işlemler hallolunca Jack ve Finn kızlarını evlerine alabildiler. Kız onlara çok çabuk alışmıştı. Bazen onlarla bile uyuyordu. Her gün onlara, onları ne kadar çok sevdiğinden bahsediyordu. Jack, artık eskisi kadar zorlanmıyor ve yaşamak için bir sebebi daha olduğuna inanıyordu.

Finn, ne olursa olsun Jack'i iyi hissettirmeyi biliyordu. Birbirlerine olan aşklarının hiç bitmeyeceğine inanıyorlardı.

Finn, kızı Sophie'e beğendiği elbiseyi almıştı. Jack işten eve döndüğünde Sophie, babasına yeni elbisesini gösterdi. Jack elbisesini çok sevdiğini ve ona çok yakıştığını söylerken, Finn onları izliyordu. Jack'ın son birkaç ayda  daha içten güldüğünü farketmişti. Sophie, onların mutluluk kaynağı ve öz çocukları gibi sevebilecekleri tek çocuktu.

Jack Sophie'yi yatırdıktan sonra salona gitti Koltukta oturan Finn'e yaklaştı. Aniden sarılıp konuşmaya başladı.

-"Finn, her zaman beni iyi hissettirmeyi başarıyorsun. İyi ki varsın Finn. İyi ki sana anonimden yazmışım, buralara geleceğimizi bilseydim daha erken yazardım."

-"Biz birbirimiz için yaratıldık sevgilim. O gün yazmasaydın da evren bize karşı gelemezdi. Duygularımızı  yok sayamazdı. Seni seviyorum."

-"Ben de seni seviyorum Finnie..."

Sophie, babalarının usulca yanına yaklaştı.

-"Siz beni uyutup, aranızda böyle konuşuyor musunuz?Hıh."

-"Gel buraya." dedi Jack. Kızlarını aralarına alıp sarılmaya devam ettiler. Jack, Tanrı'ya Finn ve Sophie için  binlerce kez teşekkür etti.Binlerce kez...

      
       <3
Yıllar sonra geldim, dedim ki özel bölüm yayınlayayım, hii!! Umarım beğenirsiniz... Normalde çocuk sevmem ama Jack' in böyle mutlu olacağını düşündüm...Neyse neyse umarım iyisinizdir.. Belki başka hikayelerde görüşürüz <3<3<3