KARA KANAT;İNTİKAM

1.Bölüm:İğrenç Anı

Annemin ölümünden 2 yıl geçmişti. O günden beri hiç Kimseyle konuşmayan içime kapanık bir kızdım.

Kapı çalmıştı. Gelen kuzenim Metin'di. Ben o sırada minik kardeşime mamasını hazırlamak için mutfağa gitmiştim. Çünkü durmadan ağlıyordu acıkmış olmalıydı. Evde yengemin getirdiği mamadan başka bir şey yoktu. Ben de mama hemen bitmesin diye kardeşime günde 3 defa mama veriyordum. 5 saattir aç kalmıştı.

Suyu kaynatmaya başladım. O sırada Metin su içme bahanesiyle mutfağa girmişti. Bardağa su doldurup mutfak masasının yanındaki sandalyeye oturmuştu. Bakışları sürekli benim üzerimdeydi. O kdr pis bakıyordu ki bana tüylerim ürperiyordu. Su kaynadıktan sonra suyu ve mamayi biberona boşalttım.

Mamayı kardeşime vermek için mutfaktan çıkıyordum ki Metin üzerime doğru yürüdü. Beni buzdolabiyla kendisi arasında sıkıştırmıştı ve elimde hâlâ biberon vardı. Bir eliyle elbisemi yukarı doğru çekerken diğer eliyle de bağırmamam için ağzımı kapatmıştı. Ve sonra beni ani bir hareketle yere attı üstümdeydi hiç hareket edemiyordum, bagiramiyordum.

Elimdeki biberonu alıp yere fırlattı ve kardeşimin maması yere dökülmüştü. Kardeşim içeride ağlıyordu. Fakat bişey yapamiyrdum. Metin üzerimdeydi elini ağzımdan çekmişti ve dudağımı öpmeye çalışıyordu fakat ben ağzımı kapatıyordum. Beni öpemeyince bacaklarımı ellemeye başlamıştı. Bacaklarımı ellerken hemen ayağa kalkmaya çalıştım ve malum yerine tekme attım. Metin can çekişirken elime mutfaktaki bıçağı aldm. Bıçağı arkama sakladım tekrar yanıma gelmişti ben de bıçağı koluna saplayıp çıkarmıştım.

Her seferinde bu iğrenç anı aklıma geldikçe sinirleniyorum.
O gün Metin'in koluna bıçak sapladiktan sonra hastaneye gitmişti ve 1 yıldır onu göremedim.

1 yıl sonunda tekrar bizim eve gelmişti. Ben oturma odasında televizyon izlerken tekrar bana yaklaşmaya çalışmıştı. Ve ben onu engellerken camdan aşağı düştü ve ayaklarından beline kadar felç kaldi

O günden sonra yüzünü hiç bir zaman göremedim. O olayı hatırlayınca ona olan öfkem ve nefretim her geçen gün büyüyordu.

Birden Fikri denen Herifin adımı seslenmesiyle daldigim düşüncelerden uzaklaştım.
Kapının Arkasından

''Kara Kanat Seni Bekliyorlar" diye bağırdı.

Evet yanlış duymadınız. Bana Kara Kanat diyorlardı. Kara Kanat benim burdaki gizli lakabım
Burası neresi mi? Burası yasa dışı olarak kafes dövüşü yaptırılan bir depo.
Ellerimdeki bezleri sıkılaştırıp kapımı acip aşağı indim.

Fikri denen herif beni beni bekliyordu. Yanına gittiğimde birlikte kafesin oraya doğru yürüdük. Kafesin içinde iri yarı bir adam vardı. Fikri beni kafesin içine gönderip kendisi kenara çekildi. Kafesin etrafında 40-50 kişi bulunuyordu. Bunlar ise kimin kazanacağını dair iddia oynayan kişilerdi.

Karşımdaki adam turuncu bir sıfır kollu ve dizlerine kadar gelen bez bir şort giymişti. Benim üzerimde ise sıfır kollu bir sweatshirt, altımda ise siyah bir tayt vardı.
Fikri denen Herif başla diye bir komut verdi.

İlk hamleyi karşımdaki adam yaptı. Kalabaliktakiler ona panter diye hitap ediyorlardı.
Yüzüme yumruğunu salladıginda eğilerek yumrugundan kolayca kaçtım.

Sıradaki hamleyi ben yaptım ve karnına dizimi geçirdim.
Panter ise bu darbeme sinirlenmiş görünüyordu

Ard arda yumruklarını yüzüme doğru sallamaya çalışıyordu. Bir iki tane yesemde hepsinden kurtulmaya çalışıyordum.

Dudağımın kenarına bir tane daha yumruk yediğimde bu sefer ben çok sinirlenmiştim.

Aniden eğilip backalarının arasından kayıp arkasına geçtim. Bacağından yakalayıp onu yere serdim. Kalkmak için sırtını yere verdiğinde üzerine oturup yüzüne ard arda yumruk geçirmeye başladım.

Ayağı kalkıp kasıklarına tekme atıktan sonra pes etti. Kafesten dışarı çıktım. Fikri yanıma yaklaşıp

"Afferin iyi iş çıkardın Kara Kanat"

Diye söylemlerde bulunmaya başladı. Bu adam hep aynı kelimeleri söylemekten hiç bıkmazmıydı. Onu takmayıp odama doğru ilerledim. Odama varınca ilk yardım çantamı çıkartıp dudağımın kenarına pasuman yaptım. Yediğim yumruktan patlamıştı.

Pasumanım bitince ter kokan kıyafetlerimi çıkartıp asker yeşili bir sweatshirt ve siyak kot pantolon giyip odadan çıktım.

Depodan çıkarken fikri yanıma gelip 200 lira verdi ve kulağıma

"Borcundan sildik ama bu da yanında bulunsun"dedi.

Açıkcası bu adamdan bu hareketi beklemiyordum. Bana genelikle pek iyi davranmazlardı burda. Fikri buraya başka bir depodan gelmiş 2 aydır burada olan biriydi.

Ona teşekkür edip depodan çıktım. Eve doğru yürümeye başladım her ne kadar gitmek istemesemde.Elimde olsa o ayyaş adamın yanına asla gitmem ama buna mecburum.

Eve vardığımda saat 04:24 dü. İçeri girdim. Solana baktığımda yine koltukta sızmış olduğunu gördüm. 'Pislik herif' diye içimden geçirip odama gittim.

Odam sade biyerdi. Zatten evin pek sağlam olduğu söylenemezdi.

Çantamdaki kıyafetleri makineye atıp. Odaya geri döndüm. Küçük bir duş aldıktan sonra pijamalarımı giyip yatağa yattım. Yarın okullar açılıyodu ve bu benim canımı sıkıyodu. Okulu pek sevdiğim söylenemez. Çünkü meraklı ve iğrenç bakışlarla dolu bir yerdi. Yinede eğitimimi tamamlamak istiyodum. En azından liseyi.

Bu gibi düşüncelerle uyudum bakalım yarın beni ne tür belalar bekliyordu...

Evet ilk bölümümüz nasıldı?

Bu bizim ilk kitabımız olduğu için yazım yanlışlarımız olabilir görmezden gelin.

Başlama tarihiniz👉

Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın

Sonraki bölümde görüşmek üzere🍂

Bu da diğer hesap:@nigreosycligreosycl