Ondan Kaçarken, Ona Tutulmak

Geçmişten..

20.07.2009

"Olmaz" dedim . Çünkü olmamalıydı.

Terk etmemeliydi . Bi "Hoşçakal" ile bitirmemeliydi . Bitmezdi çünkü . Saatlerdir düşünüyorum . Nerede hata yaptım diye . Ama bulamıyorum. Sadece kıskanmıştım . Bu yüzden olmamalıydı. Barlas'a göre biz olamamıştık belki ama çok sevmiştim . Onu herkesten çok sevmiştim . . Biz 12 yıldır birbirimizin hayatındaydık. Bir 'Hoşçakal' ile olmamalıydı. 5 yaşında taşındığımız yerde tanımıstım onu ve Erkanı. Ve o zamandan sonra Erkan bana abi olurken Barlas farklıydı oysa ikiside benden 5 yaş büyüktü ve ikizlerdi .

Erkan sarılınca kendimi güvende sanki abimmiş gibi hisserken Barlas sarılınca utanırdım . Barlas gitmişti beni de bitirmişdi artık yoktu ve dönmeyecekti ." Aşık değilim sana" demişti en çok da o yakmıştı ya canımı . Ama ben aşıktım ve önümde iki yol vardı ya unutmaya çalışıp mutluluğu arayacağım , yada onun aşkıyla kendi karanlığıma hapsolacağım...

(Günümüz)

İçime daral gelmesi ile yıllar önce yazdığım günlüğü bir kenara bıraktım . Erkan ile Ankara'da 3+1 bi evde yaşıyorduk. Ve bu hafta sonu Erkan ile canım arkadaşım Gamzen'in düğünü vardı .

Düğünlerinde söyleyeceğim şarkılara hazırlanmam gerekiyordu ama ben ne yapıyorum oturup eskileri deşiyorum . Neden? Çünkü ben mazoşist bir gerizekalıyım . Ben kendime günlük hakaretimi ederken telefonumun çalması ile ara verdim.

Tanımadığım bir numaraydı, normalde açmam ama içimdeki o lanet olasıca iç sesimin başkalarına dayanamayarak açtım .

-"Alo, alo alooo kimsin be kardeşim hem arıyorsun hem konuşmuyorsun bu ne terbiyesizliktir diyemeden Cumlemi kesen o sesi duydum .

-"Alo Azra ben Barlas"

Ani bi hareketle telefonu kapattım . Ne yapcaktım ben şimdi ???