Kaminari x Reader (Bnha x reader)

Uyanmak

Beğenin lütfen😽

3 hafta sonra:

Gözlemci bakış açısı ile:

3 hafta. Tam 3 hafta boyunca Hayami komada kalmıştı. Uyandığı zaman, doktorların söylediğine göre çok büyük ihtimal fizik tedavi görmesi gerekecekti.

Leo ise birkaç yara almasına rağmen iyiydi. Lora ve Akiro'nun öğrendiklerine göre, her zaman düşman olarak görülen büyük mafya grubu "Teipan"; Leo'yu, arkadaşları, ailesi ve birçok kişi ile tehdit etmiş ve Hayami'yi ona getirmesini istemişti.

Bakugou, Midoriya ve Denki her boş zamanlarında Hayami'yi görmeye gidiyorlardı ama bu 2 hafta sınav haftaları olduğu için yanına çok uğrayamıyorlardı.

Ayrıca, Bakugou ve Midoriya hâlâ Hayami'nin sırrını öğrenmemişti. Her şekilde, bu sır gizleniyordu.

Hayami'nin anlatımıyla:

Gözlerimi yavaş yavaş açtığımda vücuduma bağlı olan kabloları gördüm. Kafamı çevirdiğimde, Akiho abimin yanımdaki koltukta kitap okuduğunu gördüm.

Gözlerini bana çevirdi ve bir anda ayağa kalktı. "Hayami!"

Koşarak odadan çıktı ve koridorda doktorlara bağırdı.

Doktorlar geldi ve beni kontrol etti, sol elimi biraz zor hareket ettiriyordum ama başka bir sorunum yoktu.

Annem, babam ve Akiho abi odada bana bakıyordu.

Dakikalar süren sessizliği bozdum, "Leo abi nasıl?"

Annem koltuğa oturuyordu, "Bu durumda yine de onu mu düşünüyorsun?"

"Nasıl olduğunu söyleyecek misiniz?"

Akiho abi yanımdaki sandalyeye oturdu, "Bizden... Atıldı. Ama sağlık açısından iyi."

Derin bir nefes vererek anlarcasına başımı salladım. Babam birkaç adım atarak yatağımın önünde durdu. "Seninle konuşmamız gereken bir konu var Hayani."

Akiho abiye baktı, Akiho abi kafasını salladı ve odadan çıktı.

"Ne oldu?" İkisine bakıp duruyordum. Annem babama konuşması için bakıyordu. Babam derin bir nefes aldı, "Amerika'ya gidiyorsun. Artık Japonya'da kalmayacaksın."

"Ne?"

Anneme baktım, bana şaka yapıyor olmalılardı.

"Anne!"

Annem birkaç saniye cama baktıktan sonra bana döndü. "Burası her şekilde sana tehlikeli Hayami. Tedavini ve eğitimini Amerika'da alacaksın. Neo abinin yanında."

Neo abi de eskiden annem ve babamla çalışan biriydi.

"Ama anne-"

"Hayami." Babamın sert ve düz sesiyle irkilerek ona döndüm.

Alnını ovuşturdu ve geri bana baktı. "Senin için zor olduğunu biliyorum. Ama burada kalmayacaksın. Amerika'da en iyi kahraman lisesine gireceksin, okulu sorun etme."

"Baba ama..." Cümlemin devamını getiremedim.

"3 yıl Hayami. 3 yıl orada yaşa ve sonra ne yapıyorsan yap. 18 yaşına kadar orada kalacak ve orada okuyacaksın."

Birkaç dakika sessizce yere baktım. "Bunu... Bakugoular biliyor mu?"

Annem ayağa kalkarken göz ucuyla bana baktı, "Hayır, onlara istediğin şekilde veda edebilirsin."

Hızlı ve sert adımlarla odadan çıktı. Daha sonra babam da birkaç saniye bana baktı ve buruk bir şekilde gülümseyerek odadan çıktı.

Yalnızdım.

Eğer Denki, Bakugou ve Midoriya olmasa hiç umrumda olmaz direkt Amerika'ya giderdim ama onlar olunca bu sorun oluyordu...

Küçüklüğümden beri böyle bir şey yaşayacağıma emindim. Normal bir ailede doğmamıştım. Her an ülke dışına çıkabilir, vurulabilir, kaçırılabilir veya başka bir şey olabilirdi.

Ama bunun böyle bir zamanda, bu kadar erken olması...