• Sen tozlu bir kitabın herhangi bir sayfasında kimsenin farketmediği ama benim altını kara bir kalem ile çizdiğim bir cümlesin •
...
⌥Axis Powers:Hetalia Fanfic༄
Uyurken büyük bir ses ile uyandım. Bu çığlıklarda neyin nesiydi böyle? Pencereden bakmak için çıktığımda...olamaz. Bunu yapmış olamazlar öyle değil mi? Hayır. Yapmışlardı. Yine bir katliam yapıyorlardı. Bu nankör cemiyet neden kurulmuştu ki!?
Hemen aşağıya indim ve dışarıya çıktım. Halkımın hepsi teker teker gözlerimin önünde katlediliyordu. Peki ben ne yapabilirdim. Ben güçsüz ve zayıf, narin bir kızdım. Hiçbir işe yaramayan...ve sonra etrafta koşuştururken karşıma "o" çıktı. Bize ihanet ederek dış devletlerin arkasına sığınan o milletin temsilcisi. Ermenistan temsilcisi gelmişti. Ama neden?
"Selam Van." "Neden burdasın?" "Aa beni özlemedin mi canım kardeşim?" "Seni özlemek mi? Senin yüzüne bile bakamıyorken mi?" "Bu üzücüymüş ama!" "Ne oldu? Bütün Osmanlı şehirlerini bitirdin sıra bana mı geldi?" "Öyle deme. Ben sana bir haber vermeye geldim." "Neymiş o?" "İşte bu!"
Kıkırdarken bir anda omzuma bıçağı bir hışınla sapladı. Ne yapacağımı bilmiyordum...
Köyün her tarafı kan ve cansız bedenlerle doluydu. Kaç kişinin öldürüldüğünü sayamıyordum bile. Ben ise kolumu tutarak etrafta geziniyordum. Sonra o sütuna geldim. Küçükken arkadaşım Ardenile buraya gelir dua ederdik. O Hristiyandı, ben ise Müslüman. Ama her türlü biz kardeş gibiydik. Onunla uzun zamandır görüşmüyoruz ancak eminim ki aramız iyidir. Ben inanıyorum ki bir gün geri gelecek. Hemde bu savaşı kazanacağımız için bize hediyeler getirecek. O kötü bir insan değildir. Sonuçta her "Ermeni" kötü değildir öyle değil mi?
Sütunun önüne çömelip ellerimi birleştirdim ve tanrıya yalvarmaya başladım; "Allâh'ım lütfen söyle ben neyi yanlış yaptım? Lütfen yardım et bana. Nerde hata yaptım ben...?" Sonra ayağa kalktım. Sağıma döndüğümde ise...o bayrak. O bayrağın ne işi vardı orda?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Demek ki Ermeni çeteleri Ruslar ile işbirliği yapmıştı. Tahmin etmeliydim. Ivan*¹ gibi bir "pislik" muhtemelen onlara destek vermişti ya da Ermenistan Rusların dikkatini çekmeyi başarmıştı. Bazen sadece eski günlere gitmek istiyorum. Ermenilere bu kadar "sadık" bir millet oldukları için "millet-isadıka" lakabını verdikleri o günlere. Şimdi ise "II. Abdülhamid" döneminden beri aramız bozuktu. Neden böyle bilmiyorum, düşünmek istemiyorum da ayrıca. Sadece Ivan bize Haig'in*² gerçek yüzünü göstermeyi akıl etmişti sanırım.
Eve geldiğimde Devlet-i Aliyye'nin temsilcisi sandalye de oturuyordu. Sanki bir şey onun canını sıkmış gibi bir hâli vardı.
"Hey Sadık*³ iyi misin?" "Hm?" "Benim Nergis.*⁴"
Bir anda oturduğu yerden kalkarak koşarak bana sarıldı. Ne yapacağımı şaşırdım ve bende sarıldım mecburiyetten.
"Hey, sorun ne?" "Bugün Van Vilayetinde Ermeni çetelerinin yine tekrarladığı bir katliam olduğunu duydum, senin için çok endişelendim! İyisin öyle değil mi?" "Evet iyiyim." "Sevindim."
İkimizde aynı şeyi düşünüyorduk. Haig'in artık bizden dönüşü olmayan bir nefrete sahip olduğu düşüncesi. Bu hiç aklımdan çıkmadı. Bu olay yüzünden Rusların Ermenistan bölgesinde yaşayanları kışkırtması mı yoksa Ermeni halkının bize nankörlük edip ihanet etmesi durumunu mu düşünsem bilmiyorum. Belkide ikisininde suçu vardır.
Halkıma olanları yüz yıl geçsede asla unutmayacağım.21 Nisan bir kabus olacak her zaman benim için...
*¹Rus İmp/SSCB/Rusya Federasyonu temsilcisi *²Ermenistan/Hayastan temsilcisi
*³Devlet-i Aliyye(Osmanlı)/Türkiye Cumhuriyeti temsilcisi *⁴Van Temsilcisi
──╼━━━━━━━━┅┅┅━━━━━━━━╾──
Umarım bölümü beğenmişsinizdir. Şuan acemi olduğum için uzun uzun yazacak fikirlerimyok ama bölümleri daha uzun yapmaya çalışacağım.
