သာယာသော နေ့တစ်နေ့၏ မနက်ခင်တွင် park အိမ်တော်၌
"mornee papa. မွ"
"mornee သားchan အိပ်ရေးဝရဲ့လား"
"nae papa. Papaရော"
"ဝပါတယ်သားရဲ့ ကဲ မနက်စာ စားရအောင်"
"nae papa"
"ဒီနေ့ ကျောင်းပိတ်တော့ သားဘာလုပ်စရာရှိလည်း သား"
"ဘာမှထွေထွေထူးထူးတော့မရှိပါဘူး စာအုပ်ဆိုင်သွားပြီး စာသွားဖတ်မယ် ညကျရင် gameဆော့မယ် ဘာလို့လည်းပါးပါး"
"ဘာရယ်လို့တော့မဟုတ်ပါဘူးဒီနေ့ ပါးအလုပ်မရှိလို့ သားနဲ့shoppingထွက်မလားလို့ သားနဲ့အပြင်မထွက်ဖြစ်တာ ကြာနေပြီးဆိုတော့"
"ကောင်းသားဘဲ ပါးပါး သားလည်းလိုခြင်တာတွေရှိတယ်"
"အင်သား နေ့လည်လောက်သွားကြတာပေါ့"
"nae papa"
"aww ဒါနဲ့ သားမကြာခင်အထက်တန်းပြီးတော့မှာဆိုတော့ သားကိုLAမှာကျောင်းသွားတတ်စေခြင်တယ် ဘွဲ့လွန်သဘောပေါ့ အဲ့မှာ သားသူငယ်ချင်း Sehunလေးလည်းရှိတယ်မလား"
"nae papa သား သွားတတ်ပါ့မယ်"
Chan pov--sehun သူကောင်းကောင်းသိတာပေါ့ဖင်ကောက်ကောင်ကို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လုံးကိုပြစ်ပြီး သူ့ရည်းစား တရုတ်ကောင်နောက် ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်သွားတာ အခုLAမှာတဲ့လား အမှန်တိုင်းပြောရရင် သူမသွားခြင်ဘူး သူအခုမှ ဒီနေရာကို အခြေတကျဖြစ်လာမှ နောက်တစ်နေရာသွားရမှာလားနေရာတစ်ခုမှာအခြေကျဖို့သူ့လိုအနေအေးpစကားများများမပြောတတ်တဲ့သူအတွက်တော့သုံးလေးနှစ်လောက်အချိန်ယူရတယ်သူ့အမေရှိတုန်းကတရုတ်မှာနေခဲ့pသူ့အမေဆုံးပြီးkoreaကိုပြောင်းလာတာလေးငါးနှစ်ရှိပြီး sehunဆိုတာကဒီကိုပြောင်းလာpမှပထမဆုံးရခဲ့တဲ့သူငယ်ချင်း ပေါ့မကြာပါဘူးအဲ့ကောင်ကသူ့ရည်းစားသွားရာနောက်လိုက်သွားပြီးကျောင်းသွားတတ်တာနှစ်နှစ်နီးပါရှိနေပြီးသူမသွားခြင်လည်းသွားရမှာပါဘဲအမေဆုံးသွားကတည်းကနောင်ထပ်အိမ်ထောင်မပြုပြီး တစ်ကိုယ်တည်းနေလာခဲ့တဲ့အဖေကိုသူမလွန်ဆန်ခြင်ပါ လွန်ဆန်ဖို့အားလည်းသူ့မှာရှိပါ အဖေ့ဆန္ဒအတိုင်း သူနေရာအသစ်တစ်ခုမှာ လူသစ်တွေနဲ့ နေရအုံးမှာဘဲ
YOU ARE READING
Limit Infinity (complete)
Fanfictionအချစ်စစ်ရင် သေမင်တောင်းလွယ်လွယ်မခွဲနိုင်ဘူးတဲ့ ကိုယ့်ရဲhyunee
