Pozory mylą

Psychologia

- Mnie też skrzywdziło kilka osób.-powiedziała.

- Kto?- zapytał mężczyzna spoglądając na nią.

- Były chłopka, znajomi ze szkoły. -odrzekła.

- A co Ci zrobili?- zadał kolejne pytanie.

- Chłopak rzucił mnie dla innej i nagadał jakiś głupot na mój temat i... wszyscy się ze mnie zaczęli śmiać tylko jedna moja przyjaciółka nie. Kilka razy miałam już myśli samobójcze raz nawet poszłam na tory, ale nie odważyłam się nie ma już nic co trzymało by mnie przy życiu poza moją mamą... - to co powiedziała Agata było połowicznie prawdą, ale chciała trochę podkoloryzować żeby lepiej dotrzeć do mężczyzny.
-Mnie już nic nie trzyma przy życiu... - odrzekł.
-To czemu zrobiłeś krzywdę tamtej kobiecie? - zapytała.
-Bo tego nauczył mnie ojciec, którego na początku nie słuchałem. Mówił, że kobietę  trzeba sobie wychować, żeby chodziła jak w zegarku. Nie raz widziałem jak bił i gwałcił matkę byłem wtedy jeszcze dzieckiem i nastolatkiem później... Ojciec nigdy nie był że mnie dumny bo nie poszedłem w jego ślady, całe swoje życie byłem miły i życzliwy dla kobiet, ale pół roku temu ojciec zmarł i powiedział mi, że nigdy nie miałem jaj, nie byłem i nie będę prawdziwym mężczyzną. Wtedy zacząłem myśleć i doszlem do wniosku że miał rację, kobiety to suzje na których nie raz juz się zawiodłem a ja całe życie byłem dla nich taki miły i szanowałem je... - opowiedział swoją historie.
-Przykro mi... - odpowiedziała Wach.
-Nie twoją wina, to ja jestem zwykłym huj.. i tyle... Ta kobieta nie zrobiła mi tak naprawdę nic, ale obiecałem sobie, że nawet jak ojciec już nie żyje to i tak udowodnię mu że jestem facetem. - dodał.
Mężczyzna chciał udowodnić ojcu, że jest tym prawdziwym mężczyzną bo jego ojciec wbił mu do głowy, że prawdziwy mężczyzna musi mieć przewagę nad kobietą inaczej nim nie jest. Był to typ mężczyzny który uważał, że kobiety nie mają żadnych praw tylko mają siedzieć w domu i gotować, sprzątać prac no i oczywiście słuchać się ich i usługiwać im. Nie mogą pracować ani dbać o siebie o swoją urodę.
-I myślisz, że miał rację w tym co mówił? - zapytała, chciała "podejść" go psychologicznie.
-Nie wiem już sam... Z jednej strony czuje, że ojcuec byłby że mnie dymny, ale z drugiej nie tak wychowała mnie matka. Mówiła, że szacunek kobietą należy się jak psu buda... A ja co zoebilem posłuchałem ojca a później już było za późno żeby z tego wybrnąć. - rzekł.
-Nie jest za późno... Naprawdę możesz to jeszcze naprawić, moja mama wychowywała mnie całe życie sama bo ojciec miał mnie gdzieś, ale nigdy nie powiedziała, że mężczyźni albo kobiety są gorsze  czy gorsi... Jesteśmy równi... Dzięki mojej mamie jeszcze żyje bo kiedy poszłam na tory to pomyślałam sobie co pomyślała by moja mama kiedy dowiedziała by się, że jej córka nie żyje... Wtedy stchórzyła bym. - powiedziała.
-Dlaczego? - zapytał i spojrzał się na nią.
-Bo kiedy popełniła bym samobójstwo dlala bym również dać do zrozumienia, że nie poradziłam sobie z życiem, że wolałam odejść niż żyć dalej i radzić sobie z tymi wszystkimi napotykanymi przeze mnie problemami.-odrzekła.
-Na mnie już to nie działa, nie mam nikogo z kim mógłbym porozmawiać. Ty jesteś pierwszą osobą, której o tym mówię. Zresztą za to co zrobiłem i tak pójdę do piekła... - powiedział.
-A słyszałeś kiedyś o tym, że ktoś może się nawrócić? - zapytała.
-Tak, ale nie wieże w to. - odpowiedział.
-Oglądałeś kiedyś film "Służby specjalne"? - zapytała.
-Nie... A co? - odrzekł i zapytał równocześnie.
-To jest taki film oparty na faktach, tam są pokazane historie trójki ludzi którzy zabili człowieka nie raz i nie dwa, jeden z nich dowiedział się, że ma raka i nie wiedział czy da się go wyleczyć. Więc postanowił się nawrócić, było ciężko bo nie wierzył w te wszystkie bzdety jak twierdził na początku, ale zdecydował się i poszedł do spowiedzi. Nie był typem grzecznego człowieka,ale zmienił się.-Agata opowiedziała trochę o filmie.
-Wypuszczę Cię bo nic mi nie zrobiłaś i całkiem fajna jesteś, ale ja... - nie dokończył i wyszedł.