who're you || yang jeongin

+ending+

［　♡ : yorum yapmayı ve oy atmayı unutmayın.   İyi Okumalar. ］

Olayların üstünden tam bir hafta geçmişti. Sewon, ne Jeongin'e ne de diğer arkadaşlarına bir açık vermişti. Her şey olması gerektiği gibiymiş gibi davranıyordu. Seungmin'in tarafında olaylar da öyleydi aslında. Yaptıklarından dolayı bir pişmanlık duyar gibi bir hali yoktu. Hatta rahatlamış hissediyordu. Zorla kimseyi kendine çekemezdi ya... Şu an hiçbir şey olmamış gibi davranıyorsa, O da Sewon sayesindeydi.

Jeongin olaylardan habersiz görünmesine rağmen, Sewon'daki değişikliği anlayabiliyordu. Ne de olsa uzun zamandır beraberdiler. Bazen uzun uzun daldığı bile oluyordu. Onu arkasından usulca sarıldığında anca aklı başına geliyordu ve gülümseyerek Jeongin'e iltifatlar ediyordu. Aralarındaki dünamik her geçen gün güçleniyordu. Zorlandığını hissediyor muydu peki? Belki birazcık...

Bu sene hepsi için uzun ve yorucu bir dönem olmuştu. Duygusal ve fiziksel olarak en dibi vurdukları zamanları hatırlamak istemiyorlardı. Artık zaman neyi onlara vermek istiyorsa ona göre hareket edeceklerdi. Kendilerini hırpalayacak kadar debelenmenin anlamı yoktu. Gençlik yıllarında yapılmış olan her hata, onlara gelcekte bir artı olarak dönecekti.

Jeongin artık kendini daha huzurlu hissediyordu. Eskiden birileriyle konuşmak çok zordu onun için. Bu yüzden yalnız hissediyordu. Ona yardım etmeye çalışan birini elinin kenarıyla itmesi ile birlikte hayatında bir şeylerin değiştiğini fark edememişti henüz. Büyüyordu ve öğreniyordu. Bu süreç Sewon'un çabalarını, göstermese bile, hayranlıkla izliyordu. Kendisinden kaçmasını beklediği anda onu dibinde bulmasıydı belki de dönüm noktası ya da ilk kez ona 'evet' dediği zaman. Olayların yavaş yavaş yayına oturma sürecinde en çok Sewon'u yaralamıştı. Onun aldığı yaraları kendisinin yarattığı alemden çıkamadığı için ilk başlarda görememişti. Aklında Sojung, kalbinde Sojung... İlk başlarda Sojung'un ona sevgiyle yaklaşıp konuşmaya çalışması, onu derinden etkilemişti. Ancak, en yakın arkadaşıyla romantik bir ilişkiye başladığında onun için tüm her şey kopmuştu.

Sonra yavaş yavaş Sewon'la büyüdü ve bugün hayattan zevk almayı bilen bir birey oldu. Çünkü güvenmişti. Sewon tam bırakmak üzereyken onu kollarından yakalayıp kendine bağlamıştı tekrardan. Ona ihtiyacı vardı. Onunlayken huzurlu hissediyordu. En önemlisi onu seviyordu.

Şimdiyse elleri birbirine kenetli bir şekilde sahilde yürüyorlardı. Uzun bir dönem sonrası beraber tatile çıkmak çok iyi bir karar olmuştu. Sewon'un üzerindeki askılı mavi elbiseyi Jeongin ona hediye etmişti. Kıza baktıkça gülümseyip ne kadar güzel olduğunu düşünüyordu. Sewon onun düşüncelerini duymuş gibi konuşmuştu. "Şimdi, ne kadar da güzel olduğumu düşünüyorsun. Öyle değil mi?" Yanağına usulca bir buse kondurup hızlıca çekilmişti. Kızın ağzı kulaklarındaydı. Jeongin önce duraksadı, daha sonra kızın elini hiç bırakmadan boy hizasına eğildi. Gözlerinin içine bakıyordu. "Biliyor musun, beni bu kadar mutlu edebilecek biriyle karşılaşacağımı hiç düşünmezdim. İyi ki geldin sevgilim." Ve böylelikle dudaklarını kızınkiyle buluşturdu. Bir süre öyle kaldılar.

•••

Bunaltıcı sıcaklar henüz daha bitmemişti. Jeongin ve Sewon, kısa süreli tatillerinin ardından evlerine dönmüştüler. En azından aynı yerde yaşıyorlardı. Bu yüzden, kendilerini çok şanslı hissetmişlerdi. Şu an ise Soomin'in ısrarları üzerine onların yazlığına doğru gidiyorlardı. Çok daha önceden orada olan Jisung onları elindeki plaj topuyla karşılamıştı. Sewon kahkaha atarken, Jeongin gözlerini devirmişti. Jisung ise gülümseyip yopu Jeongin'e doğru fırlatmıştı.

Kısa çaplı bir koşuşturmacanın ardından Jisung ve Jeongin markete gitti. Diğerlerinin de gelmesini beklerlerken Soomin ve Sewon da mutfağa girip yeni gelecek olanlar için atıştırmalık hazırlıyordu. Sewon elindeki çilekleri kesme tahtasına koyduktan sonra bıçağı alıp kesmeye başladığında Soomin onu kalçasından ittirip konuşmaya başladı. "Seungmin de geliyor, biliyorsun değil mi? Sorun olmayacaktır diye düşünüyorum." Sewon gergin bir şekilde güldü. Sorun olmayacktı elbette. O olaydan sonra hiç konuşmamışlardı. Yine kavga edip birbirlerini kıramazlardı herhalde. "Olmayacak." Soomin onu onaylayıp kendi işine odaklandı.