Stronger

Hoofdstuk 3

Als ik wakker word voel ik de wind in mijn nek. Ik heb waarschijnlijk gisteren het raam open laten staan.
Als ik mezelf het bed uit trek ligt er wat op me nachtkastje.
Het is gewikkeld in oud papier. Ik maak het open en er zit een groot mes in, waarschijnlijk een oude dolk.
Ik pak de dolk vast en kijk er goed naar. Van wie zou ik deze hebben gekregen?
Van Ronan natuurlijk!
Ik spring me bed uit en loop met een lege maag naar het huis van Ronan, alleen.... Ik zie het niet meer! ik weet heel zeker dat het gisteren nog hier was!
Ik kijk naar beneden en zie mijn handafdruk van toen ik gisteren Ronans briefje vond en ik zie een paar voetafdrukken van Ronan en mij.
Ik snap er echt niks meer van.
Ik heb nog steeds een hele lege maag, dus ga ik maar jagen.
Ik klim weer in een boom en pak de dolk stevig vast, en ik wacht.
KRAK! KRAK! Dit zou wel eens van een haas kunnen zijn. ik zie de haas en de haas ziet mij, ik gooi de dolk recht naar zijn nek. Raak! Ik klim weer naar beneden.

Als ik op een boomstronk zit snij ik de haas open, het bloed valt op de grond en word vermengt met regenwater.
Ik ga hout zoeken om een vuurtje te maken.

De haas hangt uiteindelijk boven het vuurtje. Ik kijk om me heen, ik zie niemand, ik hoor niemand. Het is stil, heel stil. Ik hoor zelfs de wind niet. Sinds ik Ronan heel eventjes heb ontmoet, voel ik me heel eenzaam.
Dat is vreemd bij een jongen die je eigenlijk amper kent.

Als mijn haas gebraden is loop ik naar mijn hut, ik pak de dolk en haal het briefje uit mijn broekzak.
Ik kijk naar de dolk waar nog een paar druppeltjes bloed aan zitten van de haas. Dan kijk ik naar het verfrommelde briefje. Ik maak het briefje open.
"NEE!" Ik laat het briefje vallen op de houten vloer. "Dat..Dat...... Dat kan niet!" Ik pak het briefje opnieuw en kijk er goed naar, deze keer staat er op: RAVEN WE HEBBEN JE NODIG!
Met grote ogen kijk ik naar het briefje. ik krijg kippenvel en sta te trillen, met trillende handen pak ik de dolk, daar is niks aan veranderd.