Ikaw yung tipong lalakeng naniniwala sa hindi lahat napapasaya ng love, yung tipong sa mga simpleng gestures lang alam mong protektado kana.
Close tayo, pero hanggang doon nalang hanggang sa...
Niyaya mo akong lumabas
Syempre pumayag ako, friendly hang-out lang naman ah. Alam ko kasing hindi tayo talo alam kong may iba ka?¿?
Simula noon, pinagtulakan na ako ng mga kaibigan ko sayo, nakakagulat nga dahil maski barkada mo iniinis ka na rin sakin nubayan
Ang mali lang, nailang ako.
Nagsimula akong umiwas tsaka natutulak na kita palayo.
Nagsisimula na tayong mailang sa isa't isa, hanggang chat nalang tayo nag uusap. Minsan nga nagpapakadry na tayo.
And we always end up fighting.
Naging malabo yung friendship natin.
Naging complicated.
Kasi akala mo crush kita
At akala ko crush mo ako.
Nakakainis ha, nakakainis yang mga akala na yan buset.
Nung una wala lang naman sakin, as if naman diba? Marami naman ng umalis at iniwan ako, sanay naman na ako.
Pero bakit ganito?
I hate it cause I fckin' miss it.
Yung hanggang madaling araw na kachat ko.
Yung lalaking minsan ng pinaramdam saaking special ako.
Yung mga good nights mo.
Yung mga ':)' at 'hoho' mo.
Yung pagsesermon mo sakin dahil late lagi akong natutulog.
Yung pang aasar mo sakin.
Yung palagi mong pagsasabi sakin ng 'sweetnightmares <3'
Yung pagiging concerned mo sakin.
Yung pagkabukas ko ng facebook ko may message ka na agad sakin.
Lahat.
At p*t*ng*** hindi ko alam pero nasasaktan ako.
Akala ko ba ok na.
Akala ko ba manhid na ako sa mga bagay na yan.
Bakit ganito, umuulit lang sa cycle.
Yung magiging friends kayo tapos magiging sobrang close tapos magkakaron ng awkwardness tapos biglang strangers nanaman.
Bakit nararamdaman ko nanaman to.
The feeling that being left by someone who became a part in your life.
Fvk this feeling.
Ako nanaman ang mas higit na nagmahal, ako nanaman ang nasaktan.
Minsan hindi ko na kaya, hindi ko na kayang maging ako.
Mahirap siguro talaga akong mahalin, nyeta.
I always do my best, pero hindi pa rin sapat.
This is really funny.
I told myself not to fall.
I told myself its prohibited.
But fvk.
I'm missing someone I shouldn't miss.
Minsan natatanong ko nalang ang sarili ko bakit ko ba siya namimiss?
And it took me a week to answer it.
At ang sagot ko bakit ko nga ba.
Ang gulo ko no, pero siya yung nagturo sakin niyan eh na hindi lahat masasagot ng isang sagot kasi minsan raw the question is the answer itself.
And boom, maybe i'm falling.
Maybe I just can't accept the fact that I loose again in the battle called love.
Maybe that's why I miss him.
Nasasaktan ako pero hindi dapat.
Umaasa ako pero hindi dapat.
Nagseselos ako pero hindi dapat.
Nagmamahal ako pero hindi dapat.
Kelan ba magiging dapat?
Ngayon?
Bukas?
Next week?
Next month?
Next year?
Kelan?
Siguro hindi kahit kailan.
Siguro hanggang dito nalang.
Siguro sapat na yung mga panahon na nakalipas na nakaclose kita.
Siguro yun na yun.
Hanggang doon nalang.
Pero pucha nasasaktan ako.
Gago ka, nabihag mo ako mr. cupido.
★★★
yay eto na ba ang simula ng tuloy tuloy kong update? *0*
sana naman no haha.
~UnexpectedLove26
P.S: walang magrereact guys haha.
