Ben Seni Sevmeyi Sevdim

İLK BULUŞMA 🍁

Damla heycandan nefes almayı bile unutmuştu adeta. Hangi yana döneceğini şaşırıyordu. O duvardan diğerine çarpıyordu. en sonunda yüzü mosmor bir şekilde gidecekti talhanın yanına.
Talhada mesaj geldiğini gördü...

Talha - " aşkım eve geldim. on dakkaya çıkarım. Sizin Park var ya oraya gidelim olurmu? evden çok uzklaşmamışta olursun."

Damla - " tamam aşkım iyi olur. Bende beş dakkaya çıkıyorum."

Talha - "tamam ben bankta otururum o zaman. Hani aşağıdaki salıncak varya onun yanındaki banktayım hemen gel."

Damla - " tamam aşkım. Hemen geliyorum."

Damla hazırlanıp hemen çıktı. Kapının önünde en yakın arkadaşını gördü. Damla hemen...

Damla - " sema ne yapıyon bu sıcakta burda? "

Sema - " evde canım çok sıkılıyordu. Ondan biraz hava almak için çıktım, ama yine rahat edemedim. Çok sıcak aslında parka gitmeyi düsünmûştüm ama tek de gitmek istenedim. Sen nereye?

Damla - " Talha buluşmak istedi, ben de artık yakından görmek istedim. Görüntü konuşmamız vardı ama, yüz yüze konuşmak istedim. Aşağıda ki parta beni bekliyor istersen sende gel hava alırsın.

Sema - " yok canım ne işim var yanınızda, siz sevgilisiniz benim ne işim ne yanınızda?"

Damla - "ne olmuş canım ilerde oturursun. O gittikten sonrada biz beraber otururuz. Hadi gel sende çok sıkılıyorsun biliyorum. İttiraz istemiyorum."

Sema - "peki seninki bişey dermi?"

Damla - " yokya canım ne diyecek hadi."

Sema ısrarına dayanamadı zaten canı sıkılıyordu tamam dedi. Beraber yürüyorlardı sema damlanın ne kadar heyecanlı olduğunu fark etti. Damla ya hafif gülerek

Sema -" damla heycanlı olduğun çok belli ediyor çocuğun yanında da belli ettirme kaçar sonra😂?"

Damla - " çok mu belli ediyor? Gerçekten kaçarmı benden😞?"

Damla bu lafına üzülmüştü. Sema ne kadar da şaka yapsa üzmüştü bu onu. Damlanın içi içini yiyordu. Hem çok heyecanlıydı, hemde korku vardı içinde. Beyenilmez diye, babası tarafından sevilmediği için bu sevgiyi talhada arıyordu. Sevilmek istiyordu sevdiği kişi tarafından.

Sema - " hayır canım espiriydi sadece, hem senin gibi birini bulmuş, güzelsin , akılısın , elinden her iş geliyor, seni bulmuş o kaçarmı. Üzülme o seni seviyo.

Damlanın yüzünde kırık bir gülûmseme vardı. Bu söylediğine nedense inanmıyordu ama kendini inandırıyordu. Çünkû bu sevgiyi de kaybetmek istemiyordu.

Damla - " tabiki kim benim onu eevdiğim gibi seve bilirdi ki."

Sema - " yani hiç kimse senin yaptığını yapmaz, herşeyin den vaz geçtin onun için . Ama bunu da Unutma gereğinden fazla değer verme yoksa değersiz olursun. Biliyorsun bu hep oluyo kime gereğinden fazla değer verirsen değersiz olursun malesef."

Damla - " aynen çok haklısın. Ama bir kere değer verdim. Verilen değer geri alınmaz. Bunu da sen biliyorsun."

Sema - " aynen canım haklısın. Aa damla bak gelmişiz bile, o değilmi bı bak sana?"

Damla heycandan ölüyordu, nefesini bile zor alıp veriyordu. Damla bı anda durdu. Sema fark etti

Sema - " no'ldu canım niye durdun?"

Damla - " sana bişey dicem?"

Sema - " efendim canım söyle?"

Damla - " bu yaptığım günah değil mi?"