Abim mi?

1. Bölüm

Başlangıç tarihi alıyım poğaça yanaklar;)
.
.

"Duygu" 

Babamın bağırması ile oflarak odadan çıktı çıkıp aşağı indim.

Salona geçtiğimde babam sofrada oturmuş kaşlarını çatmıştı.

Aaa durun ben size kendimi tanıtmadım. Ups.

Ben deniz efendim Duygu Hanzade. Hanzade ailesinin tek çocuğu. Geri kalanlarını sonra öğrenirsiniz.

Neyse nerde kalmıştık ha babamın kaşları çatıktı.

Hemen masaya oturup babama bakmaya başladım.

Babam diğe söylüyorum tiksindirici bi yüzü var.

"Efendim. Yine ne oldu"

"Hala hazırlanmadın mı? Akşama çok önemli bi davet var. Saat 5 e kadar hazır ol şoför ile alırım."

Dediğinde göz devirdim. Evet buda şerefsiz varlık babam olur.

Kendisi çok ünlü bir iş adamıdır. Kendisinden şiddet görürüm ama bu ileri bi seviyede değil.

"Tamam ama yine geçen ki davette yaptığın gibi eve kadın gelmiyecek değil mi?"

"Güzel varsa bilemem"

Dediğinde kusmamak için kendimi tuttum.

Kendisi Şerefsizin önde gidenidir. Kahvaltı sessiz bir şekilde geçerken babamam işe gitti.

O giddikten sonra yardımcı ablalar sofrayı toplarken bende odama geçip kıyafet seçmeye başladım.

Elbiseyi seçtikten sonra yatağa koyup odadan çıktım.

Saate baktığımda 13:20 di.

Düşün Duygu düşün. Ne yapabilirsin. Onurumu arasam? Neden olmasın.

Hemen "onursuz" kişisinin üstüne basıp beklemeye başladım.

"Ooo Duygusuz hanım siz bizi aramıydınız?"

Dediğinde göz devirdim. Onur en yakın ve tek arkadaşım dı.

"Of Onur bir gün atamadık diğe bu olurmu?"

"Ya şaka yaptım. Ne oldu neden aradın?"

"Ya şey buluşalım mı?"

"Kötü bir şey mi oldu?"

"Yoo akşama davet var ona gideceğim bir az sıkıldım da dışarı çıkalım mı diğe aradım"

"Tamam sen hazırlan bende sizin kapının önüne geliyorum"

Onur ile vadalaşıp hemen odama geçip hazırlanmaya başladım.