Gözlerimi yavaş yavaş açtım. Odamda öylece yatıyordum. Buraya nasıl gelmiştim ben? En son hatırladığım şey...
Kahretsin! Bu rüya olmalıydı. Gerçek miydi? Aman Allahım. Neden ben neden? Bu kahrolası yerde başka kız mı yoktu?
Bir şeyler hatırlamaya çalıştım ama en son bir ses duyduğumu hatırlıyordum. Gerisi yoktu off off...
Kalktım ve üzerime rahat birşeyler geçirdim. Banyoya gidip makyajımı temizledikten sonra elimi yüzümü yıkadım ve mutfağa geçtim. Burak kahvaltıyı çoktan hazırlamıştı.
"Günaydın tatlım." dedi ve güldü.
"Günaydın" dedim gözlerimi ovuşturarak.
"Nasılsın? İyi misin?"
"Hıhı..."
"Güzel."
"Beni buraya kim getirdi?" dedim merakla.
"Şu yakışıklı çocuk. Hani kaslı,kumral,ela gözlü..."
"Daha nasıl anlatabilirim Melis?" diye ekledi.
"Anlamadım ama adını bilmiyor musun?"
"Değişik bir şeydi. Ege miydi Edge mi öyle birşey işte."
"Egemen mi??" dedim şaşkınlıkla.
"Heh. İşte o çocuk."
"Yuh atıyorsun. Ciddi misin sen ya? Rezil oldum çocuğa"
"Noldu kız aşık mı oldun?" dedi gülerek.
"Saçmalama Burak biraz tedirgin oldum sadece."
"İyi kahvaltını yap,okula gideceksin." dedi gülerek.
"Ahh... Ben onu tamamen unutmuşum ya" dedim.
Karnımı doyurduktan sonra dolabıma gidip siyah dar paça pantolonumu ve askılı beyaz tişörtümü giydim. Tişörtümün üzerine kot ceketimi de aldım. Ayakkabı olarak beyaz konverslerimi giydim ve evden çıktım. Yolda tedirgince yürüyordum. Çünkü dünkü şeyi bir daha yaşamak istemiyordum. Bu kahrolası yerden gitmek bile istiyordum. Burası iğrenç bir yerdi ve insanları da öyleydi.
Egemen hakkında kafam karışıktı. Benio kurtarmıştı ve eve kadar taşımıştı. Onun uyarısını dikkate almam gerekiyordun ama ben naptım onu umursamadım. Çok yakışıklı çocuktu ve ona karşı içimde büyük bir ilgi vardı. Ama bunun olmaması gerekiyordu. Çünkü ben dolandırıcının tekiydim,o tertemiz kızlardan değil...
Okula vardığımda zilin çalmasına 5 dakika kalmıştı. Sınıfa gidip boş bir sıraya geçtim. Yanımda boş gibi duruyordu. Zil çalmıştı ve yanımda kimse yoktu. Öğretmen içeri girdi ve hepimiz ayağa kalktık.
Ders başlamadan önce bana kendimi tanıtmamı söyledi. Tam kendimden bahsedecektim ki kapı açıldı ve içeriye birisi girdi. Aman Allahım! Bu Egemendi. Hocadan özür dileyerek içeri girdi. İnşallah buraya gelmez diye dua ettim ama tek boş yer burasıydı. Bana doğru yaklaştı ve sıraya oturdu.
