When she left. [On-going]

8

YUMI'S POV.

Nakarating na kami sa Ag's. Ang elegant talaga ng mga tao dito, buti nalang at galing ako sa office. Formal ang damit ko ngayon.

"Ano'ng gusto mong kainin?" Tanong ni Stalker ng maka-upo kami.

"Anything." Simpleng sagot ko, Sa totoo lang wala na kong panahon sa kung anong kakainin kailangan ko na talagang malaman kung sino siya. 'Patience lang, Yumi.'  bulong ko sa sarili ko.

Siya na nga ang umorder ng kakainin namin. 

Hanggang sa dumating na ang order. Nakakagutom naman ang mga ito, sige na nga chichibog na ko! Isasantabi ko muna kung sino itong nanlilibre sakin ngayon.

"Mukhang gutom na gutom ka ha." Pamamansin niya. Inirapan ko nalang, "Okay, sorry naman. Sige, kain ka lang." Sabi niya sabay ngiti. Buti naman nakukuha niya na ayaw ko siyang kausapin.

Sa kalagitnaan ng pagkain namin, nakuha ko ng magtanong.. "Sino ka nga ba kasi talaga?"

"I'm Gello." Sabay abot niya ng kamay niya. Hindi ko tinanggap ang offer niyang shake hands, hinintay ko lang siya magpatuloy, "And I'm your number one fan. I can say that I know some facts about you, or events in your life." That creeps me out!

"Pero paano mo nalaman na ako si-- you know." Hindi ko na mabanggit ang Chayu dahil mamaya may makarinig pa sakin.

"We'll talk about that tomorrow. Private."

Halos umakyat na lahat ng dugo ko sa ulo ko. What the! Hindi niya na ako mauuto! Magkakasama nanaman kami bukas? Sumusobra na siya. "Hindi na ko papayag. Sumusobra kana. Sabi mo ngayon lang." Pinipilit kong hindi taasan ang boses ko dahil ayokong gumawa ng eksena. Argh! Private pa gusto niya bukas?! Magdala kaya ako at saksakin ko to bukas? Private naman eh, Ayy-- kung ano ano ng naiisip ko. Boset.

"Nasa sayo naman yan, basta safe ka sakin kahit hindi mo ko siputin bukas. Tomorrow, black widow condominium. Sa lobby. Hihintayin kita, 6pm. Off mo ng 5:30 diba?" Stalker talaga. Inirapan ko lang siya. "May taxi na naghihintay diyan sa labas bayad ko na yun. Okay, Goodbye. Thanks for joining me." Aangal pa sana ko pero nag-walkout na agad at dumiretso sa counter at nagbayad. Napa-buntong hininga nalang ako.

Papayag ba ko?

CHAD'S POV.

Nasa office padin ako ngayon, hindi parin ako nagdidinner. Wala akong gana. Mika, mika, mika, I can't stop thinking about you!

"Sir?" Si Jacky pala. Nakasilip sa pinto.

"Yes?"

"Aalis na po ako. Di pa po ba kayo magdidinner?" Tanong niya. Napaka-concern talaga nito ni Jacky dahil na-aalala niya daw yung kuya niya sakin. Kuya niyang namatay na.

"No, I'm fine." Sagot ko at ngumiti kahit halata sa mga mata niya na nag-aalala parin siya umalis na siya. Siguro naman, narinig niya na yung about sa break up.

Feeling ko na-aapektuhan na yung mga bagay na nasa paligid ko.. I feel sorry pero hindi ko talaga kaya. Hindi ko kayang mabuhay ng normal nawala ang buhay ko... Si Mika.

Napatingin ako sa phone ko ng mag-ring ito. Mike's calling. My one and only bestfriend pero we dont go to bars, get some chic, we're not that kind of guys. Puro bussiness ang mga nasa isip namin. Sinasanay na namin, siguro nga ngayon immune na kami.

"Yes, Mike?"

"Hey, Chad. Are you alone?"

"Yes, why?"

"Let's have a dinner. Chad, Don't make your life a living hell. Be happy. Here at my Restaurant. I'll wait for you, my friend. See you!" Then he hang up.

Pupunta nalang ako. Alam ko namang maiintindihan ni Mike ang nararamdaman ko.

"Hey, Chad!" Mike greeted me.

I smile weakedly. "Hey.." I notice that walang customer ngayon, kami lang at mga staffs.

"Come on, Bro! Lets eat!"

While eating, I feel uneasy. I don't know why.

"Bro, may balita ka ba kay Mika?" Tanong ko. Miss na miss ko na siya.

"Uhm.. Bro, diba dapat mag-move on kana? You must help yourself." Sabi niya, He has a point but I can't. I can't stop thinking about her. I love her soo much.

"I just can't bro. Sobrang sakit eh!" Sabay hagis ko ng bato. Tangina! Parang pinipiga ang puso ko.

"Kaya mo yan bro. Ikaw pa! I'm here. Sheryll will be here later, do you want to talk to her? Girl's point of view you know.." Sheryll he's girlfriend. I don't talk to her that much di ko alam kung maiintindihan niya ko. Hindi nalang ako sumagot hanggang sa may pumasok mula sa pinto.

"Good evening, Sir John." Bati ng staff. Andito pala ang Kuya ni Mike.

"Hey dude!" Bati nito kay Mike at sabay lingon sakin, "Hey, Chad!" Ngumiti lang ako. Hindi ko tinanggap ang brofist niya. Wala ako sa mood. Rude na kung rude. "What the heck. Turuan mo ng manners itong kaibigan mo Mike." And then padabog itong pumunta ng kitchen. Hot headed ba ang kuya ni Mike? Hindi ko alam. I don't know him much. Oo, bestfriends kami ni Mike pero hindi kami madalas nagkwekwentuhan ng personal life puro bussiness. Well, Oo bestfriend na ang tawag ko sakanya. Siya lang kasi ang nakakausap ko madalas at classmates kami since collage.

"Pag-pasensyahan mo ang step-brother ko, Bro." He said. Step-brother?

"What do you mean step-brother?" I asked curiously. Tulad nga ng sinabi ko, hindi kami nagkakausap madalas ng tungkol sa aming personal na mga buhay.

"Ahm.. Yeah. Di ko pa pala nabanggit sayo ang about dun. Last last month lang namin nalaman." Tumango nalang ako.

I really feel uneasy. Hay. Mas mabuti pang umuwi nalang.

"Anyway, Thanks for the dinner bro. I'll have to go now."

"No problem. See you again next time bro." I smile then I left. I felt something weird. What the heck?

YUMI'S POV.

Kinaumagahan. Pag-pasok ko sa trabaho, hindi ako mapakali. Makikipag-kita ba ako sa stalker na yun? Mukha naman siyang mabait pero kahit bali-baligtarin man ang mundo, stalker ko parin siya!

"Uy, bhest. Dalawang araw ka ng tulala ha? Problema?" Nagulat ako sa tanong ni Tasha. Hays, marami pala akong dapat ikwento sakanya.

"Ah.. Eh, wala naman. Ayos lang ako." Pag-dedeny ko. May tamang panahon naman para magkwento sakanya.

"Sigurado ka? Baka naman buntis ka. Oh my god!" Muntik ko ng masabunutan itong bestfriend ko ng wala sa oras. Bobita talaga, pano mabubuntis kung wala man lang boyfriend at hindi pa party girl?! Aning-aning talaga ang isang 'to.

"Manahimik ka nga, Tasha. Okay? Kulang lang siguro ako sa tulog. Wag ka ngang mag-overthink."

"Sorry." Nalang ang nasabi niya at nagpatuloy na siya sa kanyang trabaho. Naguguilty ako kasi dati naman nasasabi ko halos lahat kay Tasha pero ngayon. Nagsisinungaling na ako sa mga taong mahal ko o mahalaga saakin. Sa Mama at sa bestfriend ko pa at siyempre kay Chad. Alam din naman ni Tasha na ako si Chayu, Si Mama at Tasha lang nakaka-alam non.

Pinapalabas ko kasi sa Company na may nagpapasa lang sakin ng mga stories na yun pero ang totoo ako talaga ang nagsusulat non. Ako si Chayu.

Ng mag-lunch break wala akong gana. Kaya nag-patuloy nalang ako sa trabaho. Dagdag sahod narin.

"Hey, Yumi! May naghahanap sayo sa baba." Tawag sakin ni Tasha, kakatapos niya lang mag-break. Sino naman kaya yon? Don't tell m-- "Sino yun? Ngayon ko lang siya nakita ha?" Curious na tanong niya. Sh-it. I knew it, it's Gello the stalker.

Habang pababa ako, napaisip ako, bakit siya andito? Diba sabi niya sakin kahapon after work?

Hays. Patay na, pag-balik ko mamaya sa taas raratratin ako ng tanong ng aking bestfriend.

A/N: Thanks sa nag-vote sa chapter 7 Keep voting guys! Ayun yung nag-momotivate sakin e. Thanks humans!