Ender
Her zamanki gibi dersi dinlemek yerine söz yazıyordum, hoca bunu fark etmiş olacak ki dik dik bana bakmaya başladı.
"Ender ne yapıyorsun?!" dedi.
"Ne yapıyorum gibi görünüyor oradan hocam?"
Sınıftan bir "ooo" sesi gelse de hemen sustular.
"Sen kiminle konuştuğunu sanı-" derken biri sınıfın kapısını çaldı.Hocanın komutuyla içeri giren kişi sevgili(!)müdürümüz ve tanımadığım bizim yaşlarımızdaki kıvırcık saçlı çocuktu.Sanki bu çocuğu bir yerden tanıyordum.Müdür: Afedersiniz dersinizi bölüyorum Meltem Hocam.
Meltem Hoca:Buyrun hocam.
Müdür:Size yeni bi' öğrenci getirdim.Artık siz tanışır kaynaşırsınız.İyi dersler.
Meltem Hoca:Teşekürler hocam.Müdür sınıftan çıktıktan sonra tüm gözler yeni çocuğa çevrildi.Ben ise başından beri düşünceli bir şekilde çocuğa bakıyordum. Erman bunu fark etmiş olacak ki o da kafasını kaldırıp çocuğa baktı.Ona da tanıdık gelmiş olmalıydı.
Meltem Hoca: Pekala, kendini tanıt bakalım.
Yeni Çocuk:Ben Ufuk, Ufuk Yıkılmaz.O isimle beraber Erman'la kalakaldık.Ne yani bu gelen Ufuk muydu, çocukluk arkadaşımız olan Ufuk?
Meltem Hoca:Merhaba Ufuk ben de hem fizik hem de sınıf öğretmeninizim.
Ufuk:Memnun oldum hocam.Ufuk Erman'la beni fark etmiş ki şaşırmış bir şekilde bize bakıyordu.Daha sonra hemen bakışlarını kaçırdı. Sınıfın en uzak köşesine oturdu.Bizden uzak durmak istemişti galiba.
Ufuk'u görmenin şaşkınlığıyla tüm ders öylece durduk.Nihayet teneffüs zili çalmıştı.Erman:Evet gençler sınıfı boşaltıyoruz.Hadi bakalım!
Ufuk bizi dinlemek yerine kulaklığını çıkarmıştı.Zaten amacımız onunla yalnız kalabilmekti.Üçümüz dışında kimse kalmayınca sıkıntıyla Erman'a baktım.İlk defa ne yapacağımı bilmiyordum.Yıllar sonra onu görmeyi beklemiyordum.Neden bu kadar uzaktık onu da bilmiyordum.Evet yıllarca birbirimizi görmemiştik ama en azından birbirimizi gördüğümüze sevinmeliydik, değil mi?
Erman:Ufuk!
Ufuk:Efendim?
Erman:Bizi tanıdın mı?
Ufuk:Pardon, tanımam mı gerekirdi?Eminim ki tanımıştı ama konuşmak istediği pek söylenemezdi.
"Ufuk, bizi tanıdığını biliyorum!" Sesim biraz yüksek çıkmıştı.
Ufuk:Senin sınıftaki diğer öğrencilere yaptığın kabadayılık bende işe yaramaz.Şimdi müsaadenizle müzik dinleyeceğim, zil çalmak üzere.
Ufuk'un beni terslemesiyle daha fazla üzerine gitmemeye karar verdik.Neden bu kadar kızgındı ki?
İlk teneffüsten sonra bir daha Ufuk'la konuşmaya cesaret edemedik.Ufuk
Yeni okul günümde karşılaştığın ilk şey eski arkadaşlarım Ender ve Erman olmuştu.Ender ve annesi taşındıktan sonra bir daha onu görmemiştim. Fakat görünüşe göre Erman'la hiç ayrılmamışlardı.Ender'i yalnız görsem sevinebilirdim belki ama Erman'la görünce dışlanmış gibi hissetmiştim.Ender gittikten sonra bir daha kimseyle arkadaş olmamıştım, olamamıştım.Ender benim çocukluğumun en özel anılarındaydı.Ama şimdi kafamdaki Ender tamamen yok olmuştu.
Benimle konuşma çabalarını onları tersleyerek engellemiştim.Bu sınıfta Ender'in sözü geçiyor gibiydi.Onda hep bir liderlik yönü vardı zaten, hiç şaşırmamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NORMİNŞAH :D
Fanfiction"Geçmişinle savaşamazsın Ender." "Geleceğimle de yaşayamam Ufuk."