Ender
31 Aralık 2008 Pazartesi
Kahvaltı için yemekhaneye geldiğimde yurt müdürü her zamanki gibi dik dik bana bakıyordu.Bir masaya oturduğumda o da karşıma oturdu.
"Ne var?"
Ona bakmayıp peynir yiyordum.
Yurt Müdürü: Okul çıkışı bir yere kaybolma.Kemal de yanında olacak zaten.
Kafamı kaldırdığımda çoktan gitmişti.Okul müdürüyle yurt müdürünün ne ilgisi vardı? Daha önemlisi bu ikisinin benimle ne ilgisi vardı?
Ufuk
Bu gece yılbaşı gecesi olduğu için çok heyecanlıydım.Tüm özel günlerden nefret etsem de yılbaşını çok seviyordum.Önceki yılın getirdiği tüm kötü şeylerden uzaklaşmış gibi hissettiriyordu.
Sınıfa girdiğimde her zamanki yerime oturmak yerine Ender'in yanındaki sıraya oturdum.Birkaç dakika sonra Ayça, Ender ve Erman geldi.Ender'in yüzünden düşen bin parçaydı.Onu bu kadar üzen şeyi çok merak etmiştim. Üçü de konuşmuyordu. Her zaman Ender'i güldüren Erman bile susuyordu.Bu halleri çok garipti.Ders boyu ara ara Ender'e bakmıştım.Teneffüs zili çalar çalmaz Fatihlerin sınıfına gittim.Ama tam o sırada Ceyda'yla karşılaştım.Bana sarıldı ve yanağımı öptü.
Ceyda: Günaydın sevgilim
"Günaydın Ceyda."
Ceyda: Nasılsın? Bana ne hediye aldın?
Hediye mi? Ne hediyesi amk?
"Hediyeler söylenmez" diyerek onu geçiştirdim.
"Ceyda benim Fatih'le ufak bir işim var sonra konuşalım mı?"
Ceyda: Peki olur. Ben de bir Ayça'ya bakayım.
Ceyda'dan kurtulduğumda hemen sınıfa girdim. Fatih'in sırasına gitiğimde Sarp ve Samet de oradaydı.
"Size bir şey soracağım. Ender niye bu kadar üzgün?"
Bu soruyu sormamla beraber hepsinin yüzü düştü. Bir süre sadece birbirlerine baktılar.
Sarp: Bunu bizim söylememiz doğru olur mu bilmiyorum. Ender gerekli görse söylerdi.
"Sır gibi bir şey mi?"
Fatih: Evet onun gibi bir şey.
"Peki, ben sınıfa dönüyorum."
Fatih: Görüşürüz
Sınıfa döndüğümde ne Ender ne Erman ne de Ayça vardı. Bunu fırsat bilip hemen bir kağıt çıkardım. Bir şeyler çizmek istiyordum ama aklımda bir fikir yoktu. Sonra ellerimin beni yönetmesine izin verdim. Bir portre çiziyordum.
Ender
O acı günün üstünden tam 4 yıl geçmişti. Yıllar geçse de içimdeki acı geçmiyordu. Kalbimde kara bi' delikle yaşıyordum 4 yıldır. Herkesin mutlu olduğu bu yılbaşı gecesinde ben kimseye fark ettirmeden usul usul ağlıyordum. Sanki her şey 4 yıl önce değil de bugün yaşanmış gibiydi.
Flasback
31 Aralık 2004
Yazarın Anlatımıyla
Bugün Canan için büyük gündü. Yaşamla ölüm arasından birini seçeceği gündü. Ne yazık ki bunu daha çok sevdiği oğluna söyleyememişti. İçindeki korkuyla oğlunu yanına çağırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NORMİNŞAH :D
Fanfiction"Geçmişinle savaşamazsın Ender." "Geleceğimle de yaşayamam Ufuk."