Ceyda
Kahvaltımı yapıp odama girdiğimde zil sesini duydum.Gelen Ayça'ydı.Annem kapıyı açmıştı ve sesleri geliyordu.Ayça odamın kapısına hafifçe vurdu.Normalde direkt açardı.
Ayça:Selam
"Geçsene."
Ona yatağıma oturmasını işaret ettim.Ben de karşısında sandalyede oturuyordum.
Ayça:Ceyda ben çok özür dilerim.O an çok kötüydüm ve sana asla hak etmediğin şeyler söyledim.Beni affedebilecek misin?
Görünüşe göre gerçekten çok üzgündü.Onun bu hallerine kıyamıyordum.Sandalyeden kalkıp Ayça'nın yanına oturdum.
"Affetmek ne kızım ya hiç kızmadım ki."
Birbirimize sarıldık. Sonra ben heyecanla dün olanları anlattım.
"Aslında bir bakıma iyi oldu kavga etmemiz.Ben parkta otururken Ufuk geldi yanıma.Veee sevgili olduk.Çıkıyoruz Ufuk'la🥳"
Ayça:NEE?!Ciddi misin sen?Şimdi baya baya çıkıyorsunuz?
"Evet.Sen görmedin mi Ufuk'un postunu?
Ayça:Ufuk'u takip bile etmiyorum ki ben.Hem geçen olanlardan sonra Ufuk'a da kızgınım biraz.
Yine o mesele...
" Ayça olayın aslı farklı demiştim sana. Anlatmamı ister misin?"
Ayça:O manzaradan nasıl bir hikaye çıkacak gerçekten çok merak ediyorum.
"Ender'le Erman'ın arası Ufuk yüzünden bozuldu ya o yüzden Ender de Ufuk'un üstüne yürümüş.Atışmışlar biraz.Sen de tam ayrıldıkları sırada içeri girmişsin işte."
Ayça'nın bunları öğrenmesi beni rahatlatmıştı.Sonuçta en yakın arkadaşımla sevgilimin arasının bozuk olmasını istemezdim.
Ayça:Sen ciddi misin Ceyda?Hay kafamı sikeyim ben!Ender'e de anlamadan dinlemeden tokat attım.Nasıl affettireceğim kendimi şimdi?
"Alırsın sen onun gönlünü.Hem Ender sana kıyamaz ki kızım.Ender'i azıcık tanıyorsam birkaç güne affeder."
Ayça:Umarım dediğin gibi olur.
Ender
Sabahtan beri Erman'ı arıyordum ama cevap vermiyordu.Pes edip Fatih'e döndüm.Önce Fatih'ten özür dilemem gerekiyordu.
"Fatih bir baksana."
Fatih:Ne var?
"Dünki tavrım için özür dilerim.Önce Erman sonra Ayça derken Ufuk'a olan sinirimi senden çıkarttım.Affet işte."
Kafasını kaldırıp bana baktı.
Fatih:Senin problemin bu işte.Birisine kızıp sinirini herkesten çıkartıyorsun ve kırdığın kalpler umrunda olmuyor.Sonra da gelip affet diyorsun.Kusura bakma Ender.
Fatih haklıydı.Ama elimde değildi.Ufuk'a hissettiğim öfke başkalarına olan öfkemden farklıydı.Ufuk'a olan sevgim başkalarına olan sevgimden farklıydı.Ufuk'un bana yaşattığı duygular başka hiç kimsenin yaşattığı duygulara benzemiyordu.
"Haklısın.Ama yine de özür dilerim."
Telefonumu ve kulaklığımı alıp odadan çıktım.Kendimi çok kötü hissediyordum.Yurttan çıktıktan sonra derin bir nefes aldım.Sanki dakikalarca nefessiz kalmıştım.Telefonumu cebimden çıkarttım ve Ufuk'un son postuna uzun uzun baktım.Bu fotoğraf nedense beni hüzünlendiriyordu.Ama niye?Ufuk için olmasa bile Ceyda için sevinmeliydim.Bir şarkı açıp öylesine yürümeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NORMİNŞAH :D
Fanfiction"Geçmişinle savaşamazsın Ender." "Geleceğimle de yaşayamam Ufuk."