l'autore inizia con un punto

Sei(6)

"O zaman geçmeliyim."

"Pişman ettirmeden."

Kapı açılmıştı. Şu meşhur Yazar kimmiş görmüştüm sonunda.

"Sonunda gerçekten tanışacağız Yazar Bey. Baştan alıyorum, Merhaba ben Parn-"

"Anladık,Parnera Moser.Yüz kere ismimi seslendin,beni tanıyorsun."

Sözüm kesilmişti,nefret edilesi.

Gerçekten ortaklık olacak gibi.

"Otur."

Çok kibarca.

Dediğini yapalım bakalım,kibar olmam lazım, bozulursam ortaklık olmaz...

Oturmuştum. Sorun o nereye gidiyor?

"Nereye gidiyorsunuz."

"1 dakika."

beklemiştim,elindeki şey ile çaprazımdaki yan koltuğa oturdu.

"Al."

"Bu ne?"

"Havlu."

"Ne için?"

"Islanmışşın,sorumluluk alamam. Elimde bu vardı."

Vaa cömertçe.

"Teşekkür ederim."

"Söyle"

"Neyi?"

"Ne için burada olduğunu, dışarıda yağmurda sabahlamayı göze alan ben değildim."

İncelemiş kesinlikle hissettim. O zaman onun dilinden konuşalım.

"Ortaklık."

"Hayır."

"Kabul etme gibi bir olasalık?"

"Yok."

"Neden kabul etmiyorsunuz?"

"Şirketimi buralara zor taşıttım,Italya'nın en zengin şirketi. Sizinle ortaklığın bana bir gelir sağlayacağını düşünmüyorum."

"Yazar Bey, sizi de anlayabiliyorum. Düşünmeden hemen teklifi geri çevirmeyin lütfen."

"Vazomu kıran birileriyle ortaklık yapmayacağım belli."

"Bir dakika. Siz nasıl? Gördünüz mü yoksa."

"Şirketin patronuyum, evden devam etsem de kamera kayıtları var."

"Çok özür dilerim, o istemeden oldu yenisini öderim. Parası ne kadar lütfen."

"296,64 Euro (3000 Tl) Ödeyeceğini sanmıyorum."

"Bu kadar fazla mı, *sadece vazo*
bir şekilde ödemeliyim sanırım."

"İşin bittiyse gidebilirsin."

" Bu arada ne demiş atalarımız.
            Il tempo é denaro~
               ~Vakit nakittir"

"Ne dediniz anlamadım ama lütfen ortaklık işini düşünün."

Kapıdan çıktım.

Acilen italyanca öğrenmeliyim. Ingilizce de söyleyebilir her ne dediyse.

~Saat 01:30 ~

Uykum gelmiyor,hala düşünüyorum nasıl ortaklık yapabileceğimizi.

Bana Diana yardımcı olabilir.

Bu saatte rahatsız eder miyim acaba? O zaman sadece 1 kere arayacağım.

Açıldı.

"Alo Parnera iyi misin?"

"Bu saatte rahatsız ettim Diana, açacağını sanmıyordum ama."

"Ne rahatsızı, bu saatte arayınca endişelendim. Bir şey mi oldu?"

"Yazar ile konuşmaya gittim, içeri aldı ve sonunda yüz yüze konuşabildik."

"O zaman şirketinize hemen haber vermelisin."

"Olmaz, sadece ortaklık olunca detaylarıyla anlatacaktım."

"Peki ne oldu?"

"Kaç kere söyledim ama kabul etmeyeceğini fazlasıyla görüldü.
Zaten adamların para derdi de yok. Kabul etmemesi normal."

"Hayır Parnera. Pes etmeyeceğini biliyorsun. Belki paradan ziyade başka bir şey onun için önemlidir. Istediği bir şeyi dile getirirsen ortaklığı kabul edebilir."

"İstediği bir şey mi?"

"Evet denemekle ne kaybedebilirsin ki?"

"Haklısın,gidiyorum."

"Nereye Parnera."

"Yazarın evine, yarını bekleyemem."

"Hey ama saat çok geç, yarın gidersin."

"Görüşürüz Diana. Tavisyen için sağ ol."

"Ama-"

Hızlıca ceketimi alıp bu saatte dışarı çıktım biraz rahatsız etmekten bir şey olmaz.

Gece gece taksi bulmak zor olsa gerek.
~~
Sonunda varmıştım. Bunu sabaha bırakamazdım.

Tık tık tık,
1.çalış
3.çalış
5.çalış
Bingo.

Kapıyı hafifçe araladı.

"Yine mi sen, olmayacağını söylemiştim."

"Sadece 5 dakika beni içeri alın gerçekten çok önemli bir şey sunacağım."

"5 dakika. Geç"

Içeri geçip koltuğa yerleştim, rahattı tasarım da güzel.

"Çabuk ol."

"Kimseye sunmayacağım bir teklif.
İstediğiniz bir şeyi yapacağım veya yerine getireceğim,nasıl anlamak isterseniz."

"Istediğim bir şey yok."

"İyice düşünün, gerçekten sözümün eriyim, istediğiniz bir şey."

"Yarın cevabı söylerim, saat geç."

"Tamam yarın mutlaka geleceğim. Güzelce düşünün."

Kapıdan doğru çıkacaktım adımın seslenmesiyle duraksadım.

"Parnera Moser."

"Evet."

"Dediğin gibi düşüneceğim."

"Teşekkür ederim. Rahatsızlık verdiğim için tekrardan üzgünüm."

"Gidebilirsin."