Cennette 7 Dakika | girlxgirl

Cennette 7 Dakika | 34. Bölüm

Multi: Erem 😍😍😍😍😍

bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yorum olarak bekliyoruuummm

iyi okumalar

- - -

EREM'İN ANLATIMINDAN

Uzun çalışların ardından kapanan telefona sinirle bakıp kantine girdim. Maral sabahtan beri telefonlarımı açmıyordu. Dün geceden sonra sabah yanımda bulamamıştım. İlk gecemizin sabahı böyle olmamalıydı bana göre. Belli ki o böyle düşünmemişti ya da işleri vardı.

Bizimkilerin her zamanki masada baş başa oturduklarını görünce yanlarına yürüdüm. "Maral'ı gördünüz mü? Sabahtan beri yok."

"Aramayı dene." dedi Almira umursamadan Başak'ın saçlarını sevmeye devam ederek. Göz devirdim.

"Ciddi misin? Şaka yapıyor olmalısın."

"Hep telefonlarını açmak zorunda mı kız?" dedi Başak telefonundan kafasını kaldırmadan. İkisinin umursamaz tavırlarına yeniden göz devirip masadan kalktım. Çıkışa ilerlerken tahmin ettiğim gibi farketmemişlerdi.

"Erem!" bana seslenen tanıdık sesle bahçede koşan Ahu'ya baktım. Yanıma geldiğinde soluklandı. "Maral nerede? Bugün notları verecektim ama telefonlarımı açmıyor ve okulda da yok."

"Kızım sen alt sınıf değil misin?" dedim haftalardır içimde tuttuğum soruyu sorarak. Son sınıf bir kıza nasıl not verebilirdi ki?

"Sanane be." beni tersleyerek kantine girince takmadan kütüphaneye ilerlemeye başladım. Maral bu okula gelmeden önce genelde orada takılırdım çünkü hep yalnızdım. Almira kız tavlamaya yönelimliydi. Başak'tan sonra oldukça değiştiğini gözlerimle görmüştüm.

Kütüphaneye girdiğimde en dip ve en güneş alan masaya ilerledim. Oturup kulaklarımı taktıktan sonra kafamı geriye yaslayarak gözlerimi kapattım.

Önceleri sürekli geldiğim bu kütüphane şimdilerde Maral'ı hatırlatıyordu. Buraya en son Ahu için şiir kitabı almaya gelmiştim ve Maral'la karşılaşmıştık. Ondan uzak durmaya çalıştığım o günlerde uzaktan uzağa izlemiştim. Çizim yapmaya çalışırken Başak sürekli başında konuşurdu. O ise onu duymamazlıktan gelerek çatık kaşlarıyla silip tekrar yapardı.

Maral'ın dün geceki hali aklımdan çıkmıyordu. Sigara dumanını üfleyişi, yeşil gözleriyle karanlık odada bana bakışı ve saçlarının içinden gülüşü. Onu sevdiğim için mi bu kadar güzel geliyordu?

Kulaklık kulağımdan çekilince tek gözümü açıp alana baktım. Alin denilen şu sinsi kız gülümseyerek bana bakıyordu. Kulaklığımı cebime atıp doğrulduğumda karşımdaki sandalyeyi çekerek oturdu.

"Maral'ı göremedim bugün."

"Ne yapabilirim?" dedim ters bir şekilde. Bana boş gözlerle bakmayı kesip kahkaha attı. Samimiyetsiz.

"Belki de senden kaçıyordur?"

"Anlamadım?"

"Dün gece beni aradı senin uyuduğunu ve ağladığını söyledi. Sesi çok kötüydü." dediğinde kaşlarımı çatarak daha çok odaklandım. "Bana ihanet ettiğini itiraf etmek istemiş."

"Ne?" aniden kahkaha atınca bana küçümseyici bakışlarla baktı.

"Maral'la son zamanlarda aramız oldukça iyiydi. Aslında bakarsan aramızda bir şeylerin başladığını bile düşünmüştüm."

"Ne saçmalıyorsun kaltak?" dedim küfürümü durdurmadan.

"Gerçekleri görmeni sağlamaya çalışıyorum. Telefonlarını açmıyor değil mi? Çünkü şuan beni bekliyor."

"Sen kafayı yemişsin."

"Birlikte ailemin dağ evine gideceğiz ve oldukça eğleneceğimizi düşünüyorum... bakarsın onu yatağımda görürüm." dediğinde masada duran bileğini sıkıca kavradım. Sinirime hakim olmaya çalışıyordum ama beni zorluyordu.

"Çelimsiz bileğini kırmadan önce siktir git buradan."

"1 hafta yokuz Erem. Ama sayılı gün çabuk geçer değil mi?" bileğini elimden sertçe çekip kütüphanenin çıkışına ilerleyince sinirle alnıma vurdum.

Saçma sapan şeylerle aklımı karıştırmaya çalışıyordu. Bu kızın en başından beri garip olduğunu biliyordum. Maral'a güvenmeyi seçmiştim ve bu kıza laf etmemiştim. Şimdi yine Maral'a güvenecektim. Ne olursa olsun o böyle bir şey yapmazdı.

Maral beni aldatmazdı.

- - -

Alin'in anlattıklarının yüzde kaç doğruluk oranı vardır sizce?

bu arada finale adım adım yaklaşıyoruz. bu olaylar finali getirecek.

16.06.2021