Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir oğlan düşünün.Dört yaşında babası tarafından terk edilen bir oğlan.Annesinin babası yüzünden kafasına yerleştirdiği sevilmeyi hak etmedikleriyle ilgili toncalarca düşüncenin getirdiği güvensizlikle yetişmiş hayatının liseye kadar olan toz pembe yıllarını yalnız geçirerek kaçırmış daha babasının yokluğunu anlayamadan hayatına üvey baba giren bir oğlan.Kalbindeki ufak sevgi kırıntılarını da bu yaşına kadar tanıdığı adamlar yüzünden kaybeden ama hayatının aksine bir melek misali olan güzelliğiyle mest eden bir oğlan.Ve hala bakmaya kıyılamayacak gözlerin pınarlarını kurutan acımasız insanlar.Çiçeklerin kıskanacağı gülüşü solduran acınası insanlar.Cennetten düşmüşçesine pamuk gibi olan kalbi cehennem ızdırabıyla yaka yaka küle çeviren kalpsiz insanlar.Tüm bu pisliklerin içinde tertemiz kalmaya çalışan bir oğlandı Yang Jungwon. Bu oğlanın tam aksine hayat dolu,ailesiyle sıkı fıkı,canı bildiği arkadaşları ve müziğe olan tutkusuyla hayatına devam eden Park Jongseong. Ve bu iki oğlanın kırıktebessümlerdenoluşan hikayesi.
MUTLU SONDUR ANGST DEĞİL! yorum ve oyu geçtim umarım okuyan olur😔az önce daha uzum bir bölüm yazmıştım ve hepsi silindi dokunmayın cok fenayıığımım
