Romancing Dominance [BL][COMPLETED]

chapter 6 | romancing dominance

Seating at the dining table, Roman has his hawk eye on me while I glared at no one in particular.

I heaved deeply and wiped my smeared lips with the napkin. Some spread sauce was on it. Nang hindi makuntento ay kinagat ko ang pang-ibabang labi hanggang sa maramdaman kong manghapdi ito.

I was about to reach for my wine drink when Roman stopped me from having it. I glared at him while he only removed the glass from the table.

Using his free hand, Roman signaled one of his men to take the wine I'm currently enjoying.

Instead of the wine, inilipat niya sa pwesto ko ang water goblet.

"Nabalitaan ng senador kung anong klaseng pakikitungo ang binibigay mo sa mapapangasawa mo." Ang sabi niya.

Tinaasan ko siya ng kilay. Dad can only know if Roman told him.

"Tell Dad, I don't give a fuck." Ang pagmamatigas ko.

Pinagkrus ko ang mga kamay sa harap. I glared to no one in particular.

It has been a month simula ng mamalagi ako dito. Mahigit tatlong linggo na rin ang nakaraan simula nang makita ko ang lalaking 'yun.

Oh wait, may pangalan siya, he's name was Jakob.

Jakob Raje Buenavista.

What a lovely name right?

It complimented his face but it contrasted his attitude.

He is nothing but an arrogant human being. More arrogant than me! I hate how he could shut me up and leave like I'm such a waste of his time.

These past weeks, he did nothing but embarrass my whole existence!

He should be name Judas, not Jakob!

Nag-iinit ang ulo ko sa lalaking 'yun. I am a Sandoval! Sino ba siya para hiyain ako?

I am his future; I hold his future!

Kinagat ko ang ibabang labi sa inis. I don't understand a thing about that guy. O sadyang mataas lang talaga ang tingin ko sa sarili? Is he trying to make me realize that I am powerless in this land? That's it?

God, I sound so desperate.

I am not desperate! Walang Sandoval na desperada at kailanman hindi ako magiging isa para sa gwapo niyang mukha.

Napamaang ako ng tuluyan kong makagat ang sariling labi nang maalala ang gwapong mukha ni Jakob.

I hate how handsome he is. Gwapo sana, mas pangit naman ang ugali sa'kin. My superior ego is bruised.

"Malaking responsibilidad ang nakasalalay sa mga balikat mo. Ayusin mo ang mga kilos mo kung ayaw mong madismaya ang senador." Tiningnan ko ng masama ang nakatayong si Roman.

"Shut up Roman! Huwag mo nga akong ma-sermonan, malay ko ba na ganoon ka demonyo ang lalaking 'yun? Iwanan ba naman ako sa gitna ng daan? Anong akala niya sa'kin huh? Does he actually think I know my way here? He is ridiculous!" Ang reklamo ko.

Jakob is ridiculous. I am ridiculous. Our marriage will be ridiculous!

"Sir, kailangan niyo yan gawan ng paraan." Roman demanded.

Tumayo ako at itinaas ang kamay para sana sampalin siya pero natigil ako nang makita kong papasok si Glends.

"Ang gusto ng senador ay mapakasal ka sa mas madaling panahon."

Para akong nanghina sa narinig.

Sa sobrang galit ay naupo ako at binalibag ang water goblet kaya nawasak ito sa kung saan tumama.