𝐐𝐔𝐄𝐑𝐄𝐍𝐂𝐄 ，❪ narnia ❫

↬0.6|Sabahları Yumuşak Gökyüzü|

『¡Merhaba!』

Bölüm 6|Peter ve Y/N ancak sabahın erken saatlerinde kimse uyanmadan birlikte olabilirler. Y/N'nin ağabeyi Caspian onları yakalayınca kıyamet kopar.

Bilgilendirme: Bölüm üçüncü kişi ağzından yazılmıştır

Uyarılar: Angst, Fluff

Zaman/Dönem: Prens Caspian

Çeviridir!

Orjinal hali Tumblr: justauthoring'e aittir.

708 kelime

『🐚』

Günün erken saatleri her zaman en huzurlu saatlerdi. Havayı dolduran tek ses horlamaydı, orman daha yeni hareketlenmeye başlamıştı ve gökyüzü pastel renklerle doluydu. Bu özel sabah, Y/N, gökyüzüne hayranlıkla bakan çimenlerin üzerine serildi. Başının arkasında kıvrılıp yerde böğüren elbisesine yapışmışken çimenler kollarına batıyordu. Sabah gökyüzü ona her zaman statik elektriği hatırlatıyordu; renklerin karıştığı boğuk çizgiler gökyüzünü biraz bulanık gösteriyor.

Y/N her zaman kalenin geri kalanından çok daha erken uyanırdı. Sadece yeni günün sakin atmosferinin tadını çıkarmakla kalmadı, aynı zamanda erkek arkadaşıyla zaman geçirebildiği tek zamandı. Yüce Kral'a olan aşkını halka duyurabilmeyi diledi, ancak bu şu anda gerçekçi değil.

Y/N, Prens Caspian'ın küçük kız kardeşiydi ve Prens Caspian, Kral Peter'ı sevmiyordu. Tam Caspian, Narnialılardan bir taraftar ve saygı kazanmaya başladığında, Peter geldi ve hepsini aldı. Yüce Kral olduğu için bilerek değil , ama yine de Caspian'ı sonuna kadar incitiyor.

"Hey, Prenses," Peter'ın ipeksi sesi sabah havasını kesiyor. Y/N'nin yanına yattı ve gökyüzüne baktı.

"Bana neden böyle seslenmek zorundasın?" Sesleri yumuşaktı, bu yüzden partilerinden hiçbirini uyandırmazlardı. Hem Caspian hem de Edmund, ikiliye çok yakın bir yerde uyuyorlardı ve uyanmak, günün yolculuğuna hızlı bir başlangıç ​​yapacaktı.

"Çünkü sen bir prensessin," Peter yan döndü ve kızına sırıttı. "Prensesim."

"Bu sana Kral demem gerektiği anlamına mı geliyor?"

Güzel bir gülümseme yüzünü süslüyor. "Hayır, sadece Peter iyi. Tüm Kral Peter olayına girmedikçe."

"Tamam, sadece Peter. Yine de Edmund'un unvanını çalmandan memnun olacağını sanmıyorum."

Peter yuvarlandı, böylece Y/N'nin hemen yanında yatıyordu. Yanındaydı, başı eliyle desteklenmişti. Peter'ın yüzü Y/N'lerin yüzünün üzerinde asılı kaldı ve gözlerinin içine baktı.

"Pete, ya uyanırlarsa?" Gözleri erkek arkadaşının köşeli çenesinden Caspian'ın uyku formuna kayıyor. Uykusunda huzurlu ve mutlu görünüyordu. Peter iki uzun parmağını Y/N'nin yüzünün yan tarafına bastırdı ve başını ona doğru çevirdi. Gözleri anında buluştu ve hava Y/N'nin ciğerlerinden dışarı çıktı. En son baktığından beri gözleri kararmıştı ve dudakları buruşmuştu. Güneşin doğuşundan gelen ışık yüzünü güzel bir şekilde şekillendiriyor ve çenesini normalden daha keskin gösteriyordu. Vücudunu onun üzerine eğilecek şekilde konumlandırdı, ağzı Y/N'lerinkinden sadece birkaç santim ötedeydi.

"Onlar için endişelenme prenses. Bana odaklan." Dudaklarını yaladı ve eğilmeye başladı. Büyük eli onun yanağını kavradı ve parmakları teninde dans etti. Y/N çocukla birkaç aydır çıkıyor olmasına rağmen, onun açık tavrı Y/N'yi sinirlendirdi. Y/N onun gardını yüksek tutmayı severken, tüm duygularını kollarında taşıyordu. Peter mümkün olan en iyi şekilde onu rahatlık alanından çıkardı ama bu Y/N'nin kalbini dakikada bir mil attırmadığı anlamına gelmez.

Peter'ın dudakları, Y/N'lerin dudaklarını onunkilere karşı hissetmek için neredeyse çaresizce aceleyle kapladı. Onu istediği zaman öpebilmeyi umutsuzca diledi ama Y/N kardeşini üzmek istemediğini açıkça belirtti.

"Kardeşimden uzak dur!" dedi Caspian, kılıcını çekmiş halde Peter'a doğru atılarak aniden. Peter Y/N'den yuvarlandı ve ayağa kalktı, bir şekilde bu süreçte kendi kılıcını çekti. Bu noktada, tüm kamp uyanmış ve ayağa kalkmıştı. Edmund, kılıcını çekip hazır halde Peter'ın yanına koştu.

Caspian, ağaçlarda yankılanan yüksek bir metal-metal çarpışmasıyla Peter'a doğru savruldu. Y/N iki adamın arasına girdi ve ikisi de hareketlerini durdurdu. Kavga arasında atlamak her zaman riskli olsa da, Y/N iki çocuğun da ona zarar vermeyeceğini biliyordu.

"Caspian! Yapma! Peter hiçbir şey yapmadı!!”

"Evet yaptı! Kendi gözlerimle gördüm. O senin üzerindeydi! Y/N, sana ondan uzak durmanı söylemiştim."

Peter kılıcını düşürmedi, yüzündeki şaşkınlık öfkeye dönüştü. "Benden uzak dur?! Sen nesin? Bebek bakıcısı mı?"

"Hayır, ben onun ağabeyiyim. Ve sen, kendin bir ağabey olarak, birinin küçük kız kardeşinin peşinden gitmediğini bilmelisin!"

"Kendisine bakmaktan daha yetenekli." Hazar'a doğru yürümeden önce Y/N'yi hafifçe yana itti. "Ve bu arada, o var sorulan bir beni dışarı."

"Kimin kime sorduğu umurumda değil. Daha iyi bilmelisin."

Peter'ın yüzü buruşur ve çatırdayarak kılıcını doğrudan Caspian'a doğru keser. Bu sadece Caspian'ın Kral'a olan nefretini körükler ve o da karşılık verir. İkisi, çarpışan metal ve küfürlü sözlerin öfkesiydi.

Caspian'ın kılıcından son bir darbe alan Peter, homurdanarak yere düşüyor. Daha fazla araştırma üzerine, Y/N, Peter'ın göğsünde büyük bir eğik çizgi görür. Gömleğinin kumaşı çapraz bir çizgi halinde yırtılmış ve beyaz keten kırmızıya boyanmıştı. Y/N anında dizlerinin üzerine düştü.

『🐚』

Selam nasılsınız?

Biraz yorum yapsanıza ya. Kimse yok gibi:(

『🐚¡Görüşürüz!🐚』