𝐐𝐔𝐄𝐑𝐄𝐍𝐂𝐄 ，❪ narnia ❫

↬0.7|Bir ayrılık|

『¡Merhaba!』

Bölüm 7|Y/N, kuzenleriyle birlikte Narnia'ya gittikten sonra ilgisini çeken biriyle tanışır. Vedalar zordur, ama bu daha çok "sonra görüşürüz" gibi görünüyor.

Bilgilendirme: Bölüm üçüncü kişi ağzından yazılmıştır

Uyarılar: yok

Zaman/Dönem: Şafak Yıldızının Yolculuğu

Çeviridir!

Orjinal hali Tumblr: justauthoring'e aittir.

637 kelime

『🐚』

Y/N Scrubb olmak kulağa geldiği kadar eğlenceliydi. Ailesi çok açık bir şekilde küçük kardeşi Eustace'i kayırıyordu ve onun ne yaptığı umurunda değildi. Y/N zaten Eustace'den çok daha büyüktü, bu yüzden tam olarak arkadaş da sayılmazlardı. Onu uzun, sıkıcı günleri atlatan tek şey, iki kuzeninin yanlarında kalmaya gelmiş olmasıydı.

Y/N'nin kuzenleri Lucy ve Edmund, Y/N'nin yaşına daha yakındı ve çok daha katlanılabilirdi. "Muazzam bir kelime hazinesine" sahip oldukları için üstünlermiş gibi davranmak yerine, kibar ve eğlenceliydiler. Aslında Y/N'yi dinler ve ona eşitmiş gibi davranırlardı. Y/N on bir yaşındaki bir çocuk tarafından aşağılık muamelesi görmekten nefret ediyordu.

"Bununla nasıl bir ilişkiniz var?" Edmund bir öğleden sonra sordu. Daha beş dakika önce Eustace'in "entelektüel hakaretlerinin" kurbanı olmuştu.

"Aynı şeyi ben de sana sorabilirim."

『🐚』

"Su… hareket ediyor mu?" Y/N kuzenlerinin yanındaki tabloya bakarak sordu. Eustace içeri girer ve yatağa oturur.

"Ne saçmalık! Okuyunca böyle oluyor-”

"Sadece beş saniyeliğine çeneni kapar mısın lütfen?" Y/N resme dönmeden önce dönüp kardeşine dik dik baktı. Resmin her detayını inceleyerek bakmaya devam ediyor. Muhteşem maviler ve yeşiller, harika bir okyanus manzarasını tasvir etmek için bir araya geldi. Tekne nefes kesiciydi; parlak renkli bir yelkeni süsleyen devasa bir direği ve pruvaya oyulmuş bir ejderhaya benzeyen bir şeyi vardı. Edmund ve Eustace'in kavga etmeye başlaması uzun sürmedi.

Resimde macerayı haykıran bir şeyler vardı. Canlı görüntüler mi yoksa parlak renkler mi, Y/N bilmiyordu ama teknede olmayı diledi. Belki o zaman Eustace'den ve sürekli gevezeliğinden uzaklaşabilirdi.

Sanki sihirle, resmin köşesinden su damlamaya başladı.

"Lu? Bunu görüyor musun?" Y/N, damlama sabit bir akışa dönüşürken sordu. Su halının her yerine bulaşıyordu; Y/N annesinin ne diyeceğini düşünmeden edemedi.

"Edmund! Bak!" Lucy çığlık atarak ağabeyinin dikkatini çekti. Tablonun çerçevesinin her köşesinden sular akıyordu ve su birikmeye başlamıştı. Yatak odası rekor sürede sular altında kaldı ve dördü altına itildi. Mobilyalar etraflarında yüzmeye başladı ve kazığa düşmemek için sandalyelerden kaçmak zorunda kaldılar. Y/N hiçbir zaman en hızlı yüzücü olmamıştı, bu da bir sandalyenin bacağının kolunu kesmesine neden oldu.

Hava ihtiyacı kolumun acısını bastırdı, bu yüzden suyun tepesine ulaşmak için savaştı. Dördü birden yüzeye çıktığında artık küçük odada değil, okyanusun ortasındaydılar.