Bir Cafe Masalı

BCM 🍩 TANITIM

Masaların tozunu alırken Cafe kapısından çıkan zil sesiyle başımı oraya doğru çevirdim. Gözlerim kapıdan giren kişiyi gördüğün de şaşkınlıkla açıldı.

Ömer gelmişti.

Ellerim heyecanla titremeye başlarken,kalbim çoktan ritmini değiştirmiş ve deli gibi atmaya başlamıştı. Neden geldiğini deli gibi merak ederken heyecandan kızarmış yanaklarımı nasıl kapatabileceğimi düşündüm. Ama malesef ki kapatabileceğim bir şey yoktu uzun saçlarımda tepemde koca bir topuz halindeydi.

Ömer kapıdan girip yanıma geldiğinde kocaman gülümsedi.

"Merhaba!"

Sevimli olduğunu umduğum bir tebessümle karşılık verdim:"Merhaba!"

"Konuşalım mı? Önemli." Dedi o da minik bir gülücük göndererek.

Heyecanla kafamı hızlı hızlı sallayarak onayladım.

Yoksa..

Yoksa o da beni seviyor ve itiraf etmek mi istiyor?

Allah'ım! Ölüyorum galiba.

Ömer cam kenarında bir masaya geçerek oturdu. Bende elimdeki bezi sildiğim masanın üstüne bırakıp yanına gittim ve karşısına geçip oturdum.

Heyecanlı sesimi kontrol altında tutmaya çalışarak sordum:"Ne-ne konuşacaksın?"

Kahretsin kekeledim!

"Elif? Geldi mi o ?"

Elif'i sorması şaşırtsa da Elif'le yapışık ikiz gibi olduğumuz için doğal buldum.

"Evet. Mutfakta."

"O zaman çabuk olmalıyım."

Diyerek heyecanla sırıtan Ömer'e baktım. Galiba konuşmamızın kimse tarafından duyulmasını istemiyordu.

Ah! Çok heyecanlı!

"Merak etme duymaz."

Başını salladı ve biraz bana doğru eğildi.

"Ayşe.."

"Ee-efendim?"

Geliyor..

Geliyor.. Sonunda aşkıma kovuşacağım! O da beni seviyor!

"Ben... ben.."

"E-Evet..Sen?"

"Ufff!Söylemek hakikaten çok zormuş! "

Birde beklemeyi bilsen! O daha zor!

Geberdim burda! Hadi!

"Ben...Bu kötü bir şey mi bilmiyorum aramızda çok yaş farkı var sende biliyorsun. "

Evet. Evet Allah'ım evet.

Kesin artık birde itiraf etse seni seviyorum diye. Birde duysam!

Kahretsin! Artık söyle !

"Ama Ayşe gönül yaşa falan bakmıyor. "

Konuşacak takatim olmadığı için sadece başımı sallamakla yetindim.

"Ben Elif'i seviyorum."

----
Devamı yeni bölümlerde..