5. Pained Tears
တျဖည္းျဖည္းက်ဆင္းလာေသာ မ်က္ရည္ေတြကို ဖံုးကြယ္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္း BaekHyun ေခါင္းကို ငံု႔ထားမိသည္။ ပံုမွန္ထက္ကို ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ေလးလံနာက်င္ေနေပမဲ့လို႔ ေျခလွမ္းေတြကို ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္မိ၏။ လူေတြ႐ွိရာေနရာေတြမွာ သူမ်က္ရည္မက်ခ်င္ပါ။ သူအားနည္းေနတယ္ဆိုတာကို သူမ်ားေတြကို မသိေစခ်င္ပါ။ ေပ်ာ့ညံ့ျခင္းဆိုတာနဲ႔ ေနသားက်ေနေပမဲ့ ႐ွိစုမဲ့စုမာနတစ္ခုက ႐ွိေသးတာကိုး။
က်ိန္းစပ္ေနေသာ မ်က္လံုးေတြကို ခတ္ရင္း လမ္းကိုၾကည့္ေလွ်ာက္ကာ သူေနထိုင္ရာ အိမ္ေလးကိုပဲေရာက္ဖို႔ ရည္မွန္းခ်က္ထားေနမိသည္။ အိမ္ေ႐ွ႕မွာ ေသာ့ဖြင့္ဖို႔လုပ္ေတာ့မွ ေသာ့ကမေတြ႕။ တစ္ေနရာရာမွာေတာ့ က်က်န္ခဲ့ၿပီထင္ပါသည္။ ေသာ့အပိုကလည္း Kris ဆီမွာပဲ ႐ွိတာမို႔...
"ဟာကြာ..."
လက္သီးကိုက်စ္က်စ္ဆုပ္ကာ အိမ္ေ႐ွ႕တံခါးကို အခါခါထိုးခ်ရင္း Baek Hyun ရဲ႕ မ်က္လံုးထဲ မ်က္ရည္အခ်ိဳ႕ျဖင့္ ျပည့္လွ်ံလာသည္။ BaekHyun လက္ဆစ္ေတြ ပန္းေရာင္သမ္းကာ နာက်င္လာသည္အထိ မရပ္မိ။ ပါးျပင္တစ္ခုလံုးလည္း မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ ေစးကပ္စိုရႊဲလို႔။ ေနာက္ဆံုးမွသာ တံခါးကို နဖူးႏွင့္ေဆာင့္ရင္း မ်က္လံုးေတြကို မွိတ္ခ်မိသည္။
မုန္းလိုက္တာ။ Baek Hyun ဘဝမွာ တတိယအမုန္းဆံုးက မ်က္ရည္ဆိုတဲ့အရာကိုပါ။ သူ႔ဘဝမွာ အေဖာ္အျဖစ္အျမဲ႐ွိေနတတ္တဲ့ မ်က္ရည္ဆိုတာကို Baek Hyun မုန္းသည္။ မ်က္ရည္ဆိုတာ သူ႔အတြက္ေတာ့ ေပ်ာ့ညံ့ျခင္းရဲ႕သက္ေသေတြ။ သူ႔ကို လူမ်ားအထင္ေသးေစတဲ့ အရာေတြ။
တတိယအမုန္းဆံုးက မ်က္ရည္ေတြကိုဆိုရင္ Baek Hyun ဒုတိယအမုန္းဆံုးက ေက်းဇူးတရားပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ဟုတ္တာပဲေလ။ ဒီေက်းဇူးဆိုတာႀကီးကို မႏိုင္မနင္းပခံုးေပၚထမ္းရင္း ထားရာေန၊ ခိုင္းရာလုပ္၊ ေစရာကို ေခါင္းညိတ္နားေထာင္ရတာ။ အခု သူက်ေနရသည့္ မ်က္ရည္ေတြက ေက်းဇူးတရားေၾကာင့္ ျဖစ္လာတာမဟုတ္လား။ Kris ရဲ႕ အေျပာကိုနာခံမိခဲ့လို႔ ဒီလိုမ်ိဳး အႏိုင္က်င့္ခံခဲ့ရတာ။
