They just treat each other casually. She greets him coldly, and he is treating her the same. She just wanted him to find his purpose in life so she did whatever it takes to tame him again. As his terror professor this time, will she be able to succe...
I can't seem to focus sa nabasa kong message from someone named Nica. Baby??
Is this... another guy?
"May problema ba?" Napalingon ako sa bagong gising na si Tasha.
"Hey... good morning..."
"Morning, what's with the face?"
"Nagtext sayo si Nica... she said dadalhin niya dito yung baby mo and that he wants to see you"
"A-ano?" She was shocked to hear what I said. Kitang kita sa reaksyon niya.
"Ayusin ko muna release papers mo" sambit ko sabay direcho palabas ng kwarto ni Tasha.
Tasha's PoV
Naiwan akong tulala sa kwarto. Ngayon na kasi yung uwi ko. Sinakto talaga ni Gerard na wala siyang pasok para daw siya mag-asikaso pero wrong timing yung text ni Nica 😣
"Anak mo kasi yun tsk!" Bulong ko sa sarili ko understanding the way he acts.
Ewan ba. Kabisadong kabisado ko tong taong to pag galit o may tampo o iniisip. He misunderstood the term baby in Nica's message. Halata sa kinilos niya 🤦🏻♀️
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Gerard's PoV
Baby... may iba na ba si Tasha? Pero bakit ngayon lang pupunta? Hindi din naman ako tinataboy ni Tasha?
"Sir okay na po" sambit ng cashier sa ospital
"A-ahh thank you" sambit ko sabay kuha ng papeles at lakad pabalik ng kwarto ni Tasha.
"Psst"
"Tasha bakit?"
"Hahatid mo naman ako di ba?"
"Wala bang magagalit?"
Natawa naman siya sa tinanong ko
"Bakit?"
"Maihahatid mo ko? Okay lang naman kung hindi bbyahe na lang ako mag-isa"
"No!"
"Anong no?"
"Hindi kita hahayaan mag-isa no. Kakagaling mo lang sa sakit. I just thought-"
"Tara na. Hinihintay na tayo sa bahay"
"Huh?"
"Kung di lang kita kilala inaway na kita sa inaasta mo alam mo yun?"
Napakamot naman ako sa ulo ko sa sinabi niya. Halata niya pa rin pala.
"Yang mga tanong mong yan, sasagutin ko yan pagdating sa bahay" sambit niya sabay ayos na ng sarili para makauwi
I was quiet the whole time we're on our way to her home. Nung malapit na kami nagsalita siya.
"Can you promise me one thing?"
"Huh? Ano yun?"
"Sana mas makita mo yung halaga mo at ng buhay mo pagkatapos nito. Na... mas magsisikap ka"
"I already told you di ba? Na aayusin ko na buhay ko para sayo. And I'm keeping that promise Tasha."
"Hindi ko alam yung magiging reaksyon mo pero andito na din, tsaka karapatan mo naman malaman"
"Ang alin ba Tasha?" Sambit ko as we stopped somewhere
Bago pa man siya makapagsalita may maliit na mga braso nang yumakap sa binti niya
