1 Ocak 2015
Zeynep;
Korkuyorum. Ona her dokunuşumda sanki kaybetmeme bir adım kalmış gibi geliyor. Ona yakın olmak mı iyi, uzak olmak mı? Bu ikilem içinde gidip gelsemde görünce kendimi kaybediyorum, başka bi dünyadaymışız gibi geliyor. Bir tek biz varmışız gibi...
Her şeyi unutuyorum onunlayken ve zaman çabuk geçiyor. O arkasını dönüp gittiği an özlüyorum onu. Dokunduğu kapı kulplarından dosyalardan onu gören duvarlardan koltuklardan gözlerden arabalardan bile kıskanıyorum. Yastığından bile hemde...
Dün gece hiç bitmeseydi keşke neyse ki yine kollarında uyuyup uyandım. Onu izliyordum yaklaşık bir saattir. Sonunda uyanıyor yavaş yavaş.
K-"Beni mi izliyosun sen?"
Z-"Evet. Bir saattir izliyorum bir problem mi var Sayer :)"
K-"Var.. Biraz daha bana öyle bakarsan dayanamayabilirim. :)"
Z-"Nasıl bakıyorum?"
K-"Böyle işte.. :)"
Diyip dudaklarımı öptü.. O güzel anı telefonu bozdu !
K-"Hasktr.. Kim bu ya sabah sabah.."
Kerem telefonu açtı kötü bir haber almış olmalı ki doğruldu birden.
K-"Kim yapmış...tamam......hemen geliyorum!"
Telefonu kapattıktan sonra küfürler savurarak yataktan kalktı.
Z-"Noldu Kerem?"
K-"Aksel... Dün gece yattaki fotoğraflarımızı çekip Barış'a göndermiş!"
Z-"Ne nasıl ya! Kahretsin!"
K-"Zeynep bak sakin ol eninde sonunda öğrenicekti.."
Z-"Ama böyle değildi Kerem. İlk önce senden ya da benden duyması gerekiyodu."
K-"Haklısın."
Kerem'e her dokunuşunda onu kaybetmeye hazır ol Zeynep Yılmaz.
Hızla giyinip çıktık evden arabaya bindik Aksel'in evine gidiyorduk heralde. O herifin derdi ne anlamıyorum. Kerem'e sormaya da çekiniyorum açıkcası ama duramam ben!
Z-"Kerem, Aksel neden yapıyo bunları?"
K-"Bilsem.. Babamın pislikleridir kesin eminim. Bunu öğrenmeye çalışıyorum zaten. Babam yurtdışından bi dönsün!"
Z-"Sakin ol Kerem lütfen. Sana bir şey olucak diye çok korkuyorum."
K-"Olmaz güzelim merak etme. Seni evine bırakıcam koruma amaçlı. Bir kaç gün babanlarla kalsan iyi olur."
Z-"Hayır Kerem ben kendi evimde güvendeyim!"
K-"Zeynep bak ben bu işlerle uğraşırken o pis herif sana bulaşıcak buna adım gibi eminim bu yüzden benimle inatlaşmayı bırak."
Z-"Aksel'in yanına gidiyosun şuan Kerem seni nasıl yanlız bırakmamı istersin benden? Ya sana bir şey yaparsa? Adamın derdi belli Kerem sensin!"
Haksız mıyım ama? Resmen onu ölüme terketmemi istiyo benden. Eminim aynısı bana olsa asla dibimden ayrılmazdı.
K-"Güzelim sakin ol bana bir şey yapmak istese çoktan yapardı. Bak okey akşam gelip alıcam seni birlikte uyiycaz."
Z-"Söz ver bak geliceksin Kerem."
K-"Söz. Barış ararsa açma sende beraber çıkıcaz karşısına."
Z-"Tamam.. Bu Aksel nerde oturuyo?"
K-"Zeyneeep.."
Z-"Ya Kerem bir şey olursa?"
K-"Olmaz.. Off lanet olsun o herifi ilk gördüğüm tersanedeki güne!"
Z-"Ne alaka siz okulda tanışmadınız mı?"
K-"Ondan öncesi de var kavga ederek tanıştık."
Z-"Planlıdır kesin. Hangi tersane bu?"
K-"Tuzla'da ki. Neyse dikkatli ol bak tamam mı?"
Eve gelmiştik dudaklarını öpmeyi ihmal etmedim tabii.
Arabadan indim icimde bi korku vardi kapı çaldım annem açtı..
S-"Aa Zeynep, kızım hoş geldin geç içeri :)"
İçeri girdim tedirgindim hemde fazlasiyla.
Z-"Hoş buldum annecim. Babam evde mi?"
S-"Evde evde :)"
İceri geciyorum babam beni gorunce kalkip yanima geliyor sariliyoruz.
M-"Hos geldin kızım benimde seninle konusucaklarim vardi iyi oldu."
