𝑴𝒖𝒍𝒕𝒊𝒇𝒂𝒏𝒅𝒐𝒎 𝑰𝒎𝒂𝒈𝒊𝒏𝒆𝒔 ‖ 𝑻𝒓𝒂𝒏𝒔𝒍𝒂𝒕𝒊𝒐𝒏

Daenerys Targaryen

Daenerys ile büyümek isteyebileceğin en iyi şeydi, o çok iyi ve nazikti, sana her zaman vakit ayırıyordu, çocuklar olarak hep birlikte oynuyordunuz, büyürken de çocukluğunuz kadar yakın kaldınız. Khal Drogo ile zorla evlendirildikten sonra bile. Kardeşine yaptıklarından sonra uzun süre kızmıştın, Daenerys'i her zaman korumaya çalıştın, ne olursa olsun sonunda seni kurtaran o oldu, yaşamak için tek sebebin oydu.

Ama birkaç aydan beri, hayatta kalmak için bir nedeninin olmadığını hissettin. Tabii ki o senin arkadaşındı ve muhtemelen seni arkadaşça seviyordu ama sen onu arkadaşça sevmiyordun. Gençliğinden beri ona aşıktın ve bunu kendine saklamaktan bıktın. Her şeyden bıktın. Son birkaç aydır hayat senin için gerçekten zordu, artık kraliyet baskısını kaldıramadın.

Ne düşündüğünü, nasıl hissettiğini kimseye söylemedin. Daenerys'e bile söyleyemezdin. Zaten omzunda çok fazla baskı vardı, umursadığı çok şey vardı, onu daha fazla endişelendiremezdin, bu senin için bencillik olurdu. En azından kendine böyle söyledin.

Bugün uyandığında hiçbir şey istemedin, yorgundun, sanki günlerdir uyumamış gibi, sadece yatağında kaldın ve uzun süre duvarlara baktın. Nasıl olduğunu bile bilmiyordun. Aklında bir sürü düşünce vardı, tereddüt ediyordun, gerçekten tüm bunlara bir son vermek istedin mi? Kendi hayatını bitirmek? Alması zor bir karardı. Ama sonunda kararını vermiştin.

İşte buradaydın, kalenin en yüksek kulesinin tepesinde duruyordun. Buraya nasıl geldiğini bile bilmiyordun. Aşağı baktın, yere çarpmadan önce uzun bir düşüş olacaktı, bu da son bir kez tereddüt etmene neden oldu. Atlamadan hemen önce Daenerys'in sesini duydun. Arkandaydı ayrıca endişeli ve şok içindeydi.

"Ne... A-atlayacak mısın?" diye sordu Daenerys, sesindeki üzüntü ve endişeyi duyabiliyordun.

"Evet." Artık arkadaşın seni orada gördüğüne göre doğruyu söyleyebilirdin.

"Neden? Yanlış bir şey mi yaptım? Benim hatam mı?" diye sordu panikle.

"Hayır Dany, söz veriyorum, bu senin hatan değil, asla senin olmayacak."

"O zaman neden?" diye sordu Daenerys sana doğru bir adım atarak.

"Bütün bunlar benim için çok fazla baskı. Kraliyet, hislerim, her şey çok fazla, benim için çok zor, yeterince güçlü değilim!" dedin yıkılarak.

"Evet öylesin! Sen çok güçlüsün Y/N, çok güçlüsün, çok cesursun ve çok zekisin." dedi sana yumuşak bir sesle.

"Değilim." dedin sakinleşmeye çalışarak.

"Öylesin, bana güvenmelisin."

"Sana güveniyorum." dedin Dany'nin gözlerinin içine bakarak.

"O zaman bana doğru gel, elimi tut." dedi elini sana uzatarak.

Birkaç saniye Dany'nin elini tutmayı düşündün, belki de doğru seçimdi, sana son bir şans vermek için, ama içinden bir ses sana onun elini tutmamanı ve atlamanı söyledi. Daenerys sana koşarken başaramayacağını bilse bile seni tutmaya çalıştı. Yere düşerken onun çığlıklarını duyabiliyordun. Şiddetle yere çarpmak üzereydin, bu yüzden gözlerini kapatıp ölümünü bekliyorsun, ama asla gelmedi.

Bir şeyin seni tuttuğunu ve uçtuğunu hissettin, gözlerini açtın ve kaleyi gördün. Gökyüzünden daha küçük görünüyordu. Yere düşmeden hemen önce Dany'nin ejderhalarından birinin seni yakaladığını anladın. Viserion nazikçe uçtu ve Daenerys'in beklediği kalenin hemen yanına indi, yanaklarından yaşlar süzüldüğünü görebiliyordun.

Viserion gitmene izin verir vermez Daenerys sana koştu ve seni sımsıkı tuttu.

"Bunu bir daha yapmaya cüret etme."

"Dany-"

"Hayır anlamıyorsun Y/N. Sensiz kaybolurdum! Hayatımda sana ihtiyacım var, sensiz ben bir hiçim. Seni seviyorum Y/N, sadece çocukluğumuzdan beri seviyorum ve seni sevmekten asla vazgeçmedim, arkadaş olarak değil, daha fazlası olarak." diye itiraf etti Daenerys, söylediği her kelimeyi kastederek.

"Ben de seni seviyorum." dedin, gerçekten ne diyeceğini bilemeden.

"Sana söz veriyorum daha iyi olmana yardım edeceğim, asla atlamak kadar kötü hissetmeyeceğinden emin olacağım, hayatını kolaylaştırmak için elimden gelen her şeyi yapacağım ve ne kadar çok şey olduğunu bilmeni sağlayacağım. Seviliyorsun. Zaman alacak, ne kadar olduğunu söyleyemem ama daha iyi hissedeceksin." Ellerini, kendi ellerine alarak söyledi.

Tamamen dilsizdin, sevdiğin kadına baktın ve ona küçük ama gerçek bir gülümseme verdin. Daenerys nazikçe sağ elini yumuşakça yanağına koydu ve seni ilk kez öptü ama kesinlikle son kez değil.