komahina fanfic (evet...bu kadar)

Bölüm 10

evet... yaşıyorum LDIQPJDŞZIQŞJDLS ananeme falan gitmiştim 1 haftalığına yeni döndüm ondan uzun zamandır yb atmıyorum özüe dielrim a a a a a a

uykum gelmezse bugün uzun bişi yazıp atcam inş 😫

nagitonun ağzından:

Sabah uyandığımda Hajime yanımda yoktu.

Nereye gitmiş olabilir ki saat daha sabahın beşi?! Bir kontrol etsem iyi olacak.

Telefonumu elime aldım ve Hajime'yi aradım.

Ne? Telefonunu burda unutmuş! Kahretsin.

hajimenin ağzından:

Pfff... Nagito'ya haber veremem. Umarım çok endişelenmez.

Telefonumu yanıma almasam daha iyi olur sanırım.

Shuichi'yle anlaştığımız saat yaklaştı iyice. Hazırlansam iyi olacak.

Yataktan çıkmadan önce Nagito'yu dudağından hafifçe öptüm ve elime bir kağıt ve kalem aldım.

'Nagito sana söyleyemediğim için çok özür dilerim. Bugün erkenden bir şey için gitmem gerekti. Ama yakında (umarım yani) biticek. Bugün okulda görüşürüz hayatım <3. '

Sanırım bu yazı iyi.

Kağıdı katlayıp yaptığımın üzerine koydum ve üstümü değiştirip evden çıktım.

shuichinin ağzından:

Buluşma noktasına geldim. Umarım kısa zaman içinde Nagito'nun babasının suçlu olduğunu kanıtlamayı başarırız.

Umm... Hajime gelmeden önce bi düşüneyim.

Nagito'nun babası bildiğime göre kendi şirketinin patronu ve bu yüzden önemli dosyalarının ya da eşyalarının olduğu yerlerde kamera olması olası.

Eğer kameralar varsa annesinin öldüğü yeri öğrenip ordaki kamera kayıtlarını bulmalıyız.

Kayıtları bulmak kolay ama nerde öldürüldüğünü nereden öğreneceğim?

Bunu bir tek Nagito ve katil biliyor olmalı.

nagitonun ağzından:

Hajime nerde olabilir ki bu saatte of.

Telefonundan en son kimle ne konuştuğuna baksam? Belki birlikte plan yapmışlardır.

Hajime'nin telefonunu almak için yatak odasına gittim.

Ordaki kağıtta ne sikim?

Kağıdı yavaşça açıp okudum. Başına bir şey gelmediğine çol sevindim fakat bu merakımı gidermeme yaramadı.

Telefonunu aldım ve... doğru ya şifre. Şifreyi bilmiyorum. Kahretsin çok merak etmiştim.

hajimenin ağzından:

Umarım Shuichi'yi çok bekletmemişimdir.

Buluşma nokatsına geldiğimde Shuichi benle fikirlerini paylaştı.

Ama nerde öldürüldüğünü cidden nerden öğrenebiliriz ki?

"Doğru ya! Mutlaka internette haberleri yayılmıştır ve cesedin olay yerindeki fotoğrafı vardır."

"Çok haklısın Hajime! Araştırmaktan bir zarar gelmez."

Birlikte bir banka oturduk ve Shuichi cebinden telefonunu çıkardı.

Bayan Komaeda ile ilgili bütün haberleri okuduk. En sonunda bir fotoğraf bulduk ama cesed göründüğü için fotoğraf çok bulurluydu.

"Ağh.. Bu fotoğraftaki hiçbir şey görünmüyor."

"Evet. Ama bu fotoğrafın görünür haline çok ihtiyacımız vardı. Çok önemli bir ipucu bu bizim için."

"Nerden bulacağız?"

"Hiçbir fikrim yok.."

Umutsuzca kolumdaki saate baktım. Çoktan okula gitme saatimiz gelmişti.

"Kalkmamız gerek Shuichi. Araştırmaya daha sonra devam ederiz. Ayrıca yardımların için de tekrardan teşekkür ederim."

"Hiç önemli değil. Sonuçta Nagito benim çok değer verdiğim birinin arkadaşı. Yardım edeceğim tabii ki de."

Birlikte okula gittik ve ben sınıfıma girdiğimde Nagito sırasında ağlıyordu.

Sanırım cidden endişelenmiş. Off.

"Nagito neden ağlıyorsun. Eğer sabah öylece bı-"

Daha sözümü bitirmeden Nagito bana sağlam bir tokat attı.

"Nagito..."

"Sus! Ne kadar korktuğum hakkında bir fikrin var mı senin?! Senin de beni bırakıp gittiğini düşündüm!"

Nagito'ya yavaşça sarılıp saçlarını karıştırdım.

"Özür dilerim. Ben seni asla bırakmam. Lütfen bir daha böylece düşünme."

Nagito bir süre sonra beni affetti ve normal bir şekilde konuşurken öğretmen girdi ve sırama gittim.

Dersler bittikten sonra tekrar Shuichi'yle buluştuk ve akşama kadar uğraşıp sonunda sansürsüz fotoğrafı bulduk.

Gidip fotoğrafın çıktısını çıkarttık ve ben Nagito'nun yanına gidip evlerinin anahtarını istedim.

"Nagito.. şey ben senin eski evindeki kıyafetlerini getiricektim de bana anahtarları verir misin?"

"Tabii, bir saniye getireyim."

Anahtarları aldım ve Shuichi'nin yanına geri gittim.

Birlikte eve gittik ve içeriye daldık. Zaten bu saatlerde katil çalışıyor olmalı.

Fotoğraftaki yerle uyuşan o yeri bulmaya çalıştık.

Bir çalışma odası gibi bir yerle çok benziyorlardı ve nu yüzden Shuichi odanın fotoğrafını çekti ve kamera kayıtlarını çaldı.

Saat geç olduğu için kayıtlara yarın bakmak şartıyla evlerimize dağıldık.

Evet geldiğimde Nagito beni bekliyordu.

"Kıyafetler nerede?"

"A- Kıyafetler... Ah.. Onları yarın getireceğim."

"Peki"

Nagito hiç sorgulamadı. Bu iyiydi.

Biraz Nagito'yla zaman geçirdim.

Tam pijamalarımı giyerken Nagito odaya daldı ve beni uzun uzun süzüp dudaklarıma yapıştı.

Ben de her ne kadar yorgun olsamda karşılık verdim ve sert bir şekilde öpüşmeye başladık.

Bir süre sonra Nagito daha da ileriye gitmeye çalışınca yorgun olduğumu söyledim ve birlikte her zamanki gibi uyuduk.

Off bölümde birisi istedi diye smut bişiler yazcaktım yarı yolda utandım kestim jxzklaek

umarım bölümü sevmişsinizdirr

iii geceler/günaydın/iii günler 😽