အရှင့်သား ကျွန်တော်မျိုး မှားမှန်းသိပါပြီ [Myanmar translation](Completed)

အပိုင်း(၈၇)

အပိုင်း(၈၇)

လင်ရှန်း အနည်းငယ်ရှော့ရသွားခဲ့သည်. လိန်ဖန် သူမအတိတ်အကြောင်းကို ဒီလိုကြီးကောက်မေးလိုက်တာက ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်လို့ပါပဲ. ပုံမှန်ဆိုရင် သူက နားထောင်တဲ့သူဖြစ်ပြီးတော့ သူမကသာ မနားတမ်းတရစပ်ပြောတတ်တဲ့သူပင် ဖြစ်ပေသည်။

လင်ရှန်းက သူမမွေးရပ်မြေအကြောင်းကို တွေးဆလိုက်ကာ- " ကျွန်မမွေးရပ်မြေက...အမ်း၊ ကျွန်မရှင့်ကို ပြောပြလို့ရပေမယ့် ရှင်က အဲဒီအကြောင်းကို ယုံမှာမဟုတ်လောက်ဘူး......." သူမက သူမရဲ့ခေါတ်မှာနေတုန်းက ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အကြောင်းအရာတွေအကုန်လုံးကို စတင်ပြောပြလိုက်ခဲ့သည်. သူမရှင်းပြနေစဉ်တော့ သူမက သူမရဲ့လက်ဟန်ခြေဟန်နဲ့ နှိုင်းယှဉ်မှုတွေအများကြီး ဖြင့် အားရပါးရပြောပြနေခဲ့သည်. သူ နားမလည်မှာကို သူမ တွေးပူနေခဲ့တာပင် ဖြစ်သည်။

" ကျွန်မလုပ်နိုင်တယ်လို့ ရှင်ထင်လားဟင်။ ကျွန်မဒီနေရာမှာနေလာတာလဲ အကြာကြီးရှိနေပြီဆိုတော့ ကျွန်မအတွက်တော့ အဲလိုတစ်နေရာနဲ့တစ်နေရာပြောင်းတယ်ဆိုတာကလေ နည်းနည်းတော့ ကြားဖူးနားဝဘဲရှိခဲ့တာ" လင်ရှန်းက တီးတိုးရေရွတ်လိုက်ခဲ့သည်. သူမထင်တာက လိန်ဖန်က သူမပြောတာကို တကယ်အလေးအနက်မယူဘူးလို့ ထင်နေခဲ့တယ်။

အဲဒီအစား လိန်ဖန်က သူမအားအလွန်အာရုံစူးစိုက်စွာနဲ့ ကြည့်လိုက်ကာ- "မင်းပြောတာသာဆိုရင် ကိုယ်ယုံတယ်"

စကားခြောက်လုံးသာလျှင်ဖြစ်ပေမယ့်လဲ ရင်ထဲတွင်လှိုက်ခနဲဖြစ်သွားတဲ့ နွေးထွေးမှုတစ်ခုကို လင်ရှန်းရုတ်ချည်းခံစားလိုက်ရပါတယ်. အဲဒါက ကိုယ့်ကို ယုံကြည်ခြင်းခံရလို့များ ဖြစ်လာတဲ့ ခံစားချက်ပဲလား? ဒီကမ္ဘာထဲမှာတော့ အရမ်းအဓိပ္ပာယ်မရှိဘူးလို့ ထင်ရတာတောင်မှ သူက သူမကိုယုံကြည်ဖို့ပဲ ရွေးချယ်နေဆဲပင်..... ဒီလိုတွေးလိုက်ပြီးတော့ သူမနှာခေါင်းက စတင်တင်းဆို့လာခဲ့သည်. သူမက သူ့အား ငေးစိုက်ကြည့်လိုက်ကာ သူတို့နှစ်ဦးသား တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အကြည့်ချင်းဆုံဆိုက်လိုက်ကြတယ်. လိန်ဖန်ရဲ့နှုတ်ခမ်းသားတွေက တစ်လက်မချင်းတစ်လက်မချင်း စတင်နီးကပ်လာခဲ့ပါတယ်။