KAÇIRILDIM

~ Aklını Kaçırmış Olmalısın ~

-Seni istiyorum...
Aklını kaçırmış olmalıydı. Beni mi istiyordu? Ama bu nasıl olabilirdi.
Nasıl böyle bir şey derdi?
Yoksa bana aşık mı olmuştu?
Tezgahtan inmek için ayaklandım sırada beni belimden tutup tekrar oturtturdu. Yüzüme baktı.
-Nisa bi dur.
İsmimi sölüyordu beni durdurmaya çalışıyordu ama istemiyordum burda durmak istemiyordum eve gitmek istiyordum.
Birdaha ayaklanmıştım kalkmak için fakat beni sert bir şekilde tekrar oturttu.
-Nisa sana karşı sol tarafımda bir şeyler hissediyorum sanki kalbim çok hızlı atıyor, seni görünce kendimi tutamıyorum anlıyor musun?
Tek nefeste çok hızlı konuşarak uzun bir cümle kurmuştu. Buda neydi böle?
Yani Emre benden mi hoşlanıyordu?
Hiç bir şey duymak istemiyordum.
Uzaklaşmak istiyordum.
Kafamı ondan çevirdim. Ona bakmak istemiyordum. Duygularını nerdeyse dökmüştü ortaya...
-Bakar mısın?
Diye sordu.
Ellerimi göğsümde birleştirdim.
-Nisa Bakar mısın?
Bir kez daha sordu. Bakmak istemiyordum ama.
Çenemden sert bir şekilde tutup kafamı kendisine çevirdi.
-NİSA BAK DEDİYSEM BAKICAKSIN İŞİMİ ZORLAŞTIRIYORSUN!!
Olduğum yerde sıçramıştım. İsmimi hiç bu kadar sert bir şekilde duymamıştım. Gözlerimin içi yanıyordu. Ne istiyordu benden madem seviyordu neden böle yapıyordu. İşini nasıl zorlaştırıyordum ki? Göz yaşlarımı daha fazla tutamamıştım.
Gözümden akan damlalara hakim olamazken elini yanağıma götürüp gözümdeki yaşları sildi.
-Özür dilerim.
Özür diliyordu. Canım yanmıştı ama bu kadar sert davranmak zorunda mıydı. Gözlerimi sıkı bir şekilde kapadım.
-Nisa?
İsmimi sölemesi umrumda değildi beni kaçıran oydu, işini zorlaştıran oydu.
-Nisa?
Bir kere daha sölemişti ismimi ama yinede açmadım gözlerimi.
Birden beni belimden tutarak kucağına aldı. Neye uğradımı şaşırmıştım. Belimi sımsıkı tutuyordu. Düşmemek için ayaklarımı onun beline yerleştirdim. Sonrada kollarımı boynuna doladım. Biliyorum ona sinirliydim. Ama masum tarafım ona iyi davranmamı istiyordu...

Evettt böle bir bölüm oldu buda umarım beğenirsiniz ❤️ 💕