KAÇIRILDIM

~ Ahşap Ev 2 ~

Emre'nin ağzından ;
Bu kıza gerçekten bağlanmıştım. Ona her yaklaştığımda sol tarafımda bir şeyler oluyordu.
Tanışalı daha 2 gün bile olmamıştı ama umrumda değildi.
Nisa kucağımda sesiz bir şekilde gözlerime bakarken gözlerim onun dudaklarına kaymıştı...
Belkide onu öpe bilirdim. Ama bu öpücüğün gerçekleşmesi için Nisa'nın da istemesi lazımdı.
-Hiç bir şey.
Sadece üç kelime çıkmıştı ağzımdan.
Onu kucağımdan indirdim.
Ve bileğinden tutarak hızlı adımlarla yürütüyordum.
Gitmek istemiyordu ama onu ahşap evde tek başına bırakamazdım.
Ömer ve Berk bu kızı orda tek başına görseler harcarlardı.
Tamam kızı kaçırmama yardım etmiş olabilirlerdi ama benden de bir iki yaş büyüklerdi ve ayrıca Nisa fazlasıyla güzel bir kızdı.
Ahşap eve doğru hızlı adımlarla ilerledimizde sert bir şekilde tutuğum bileğini benden çekti. Arkamı dönüp ona baktım.
-Ben artık eve gitmek istiyorum.
Ciddi bir şekilde suratıma sölediğinde bunu yapamıycağımı belirtir derecesinde bakışlarımı gönderdim.
-Arabanın yakıtı yok.
Ellerini göğsünde birleştirerek.
-Telefonundan arayıp çekici falan çağır.
Yine aynı şeyi yapıyordu. Gitmesini istemiyordum açıkçası.
Belkide buna mecburdum. Belkide başka bir kız seçip işimi hallede bilirdim. Telefonumu cebimden çıkararak açma tuşuna bastım.
Bir dakika ya! Telefonum neden açılmıyordu.
Bir kaç kez kapatıp açma tuşuna bastığında aklım şimdi çalışmıştı.
Tabi ya telefonumun şarzı bitmişti nolucak.
-Telefonumun şarzı bitmiş.
Gülen suratı birden düştü.
-Nasıl yani?
Diye istemsizce sordu.
-Bildiğin şarzım bitmiş işte.
Dedim.
-Benim telefonumu ver o zaman!
Dedi.
-Seninde şarzın yok.
Dedim. En son telefonunu elime aldığımda şarsı 3 tü çünkü.
-Offf?!!
Diyerek benden önce davrandı. Ve ahşap evine doğru yürüdü.
İçeriye girdi ve kapıyı sert bir şekilde kapattı.
Trip mi atıyordu şimdi?
Telefonunun şarzının az olması benim sorunum muydu?
Bende onu takip ederek içeriye girdim...