Cedric Diggory

1.3K 59 3
                                    

[Çeviri]

Cedric'in aniden ortaya çıkmasından önce seninle sohbet ettiğin uzun boylu kızıl kafa arasında titreşen cam gibi gri gözlerinin ardında alışılmadık bir öfkeyle sana saldırmasını tam olarak beklemiyordun.

"Seninle konuşabilir miyim Y/N?" Bakışları bir kez daha Weasley'nin karesinde gezindi, bu sefer yüz hatlarında iğrenme gördüğünüzden emindiniz, "Yalnız mı?"

Cevap vermek için ağzını açtın ama tam olarak ne söylemen gerektiğinden emin olamayarak sesin boğazına takıldı. Görünen o ki, Fred ikinizi yalnız bırakmaya karar vermiş, alnınıza iffetli ama sevecen bir öpücükle ayrılmış, sessizce 'sonra görüşürüz' diye mırıldandığı için bir şey söylemenize gerek yoktu.

Bu sefer yanakları kızararak Cedric'e döndüğünüzde çenesinin kasıldığını gördünüz ve anında endişelendiniz, "Her şey yolunda mı-"

"Ondan hoşlanma," diye geri çekildin devlet adamlarına.Bir dakikanızı ayırdınız, cümle kuramadınız, "Ne?" Cevap olarak söyleyebileceğin tek şey buydu.

"Onunla çıkma."


"Neden?"

"Neden?" Hafifçe baktı, acı bir gülümseme dudaklarını yukarı kaldırdı, "Nedenini biliyorsun."Gözlerini kapadın, gözyaşlarının yandığını hissettin, inanamamak içini doldurdun, bunu doğru mu duydun, yoksa sonunda entrikayı mı kaybettin? Hayır, bu çok gerçekti ve bundan hiç hoşlanmadın.

Bunu sana nasıl yapabildi? Yıllarca süren karşılıksız duygulardan sonra, şimdi size gerçekten sevdiğiniz, birlikte bir gelecek görebileceğiniz, kendisi olmayan biri için gitmemenizi söylemeyi seçiyor. Hasta hissettin.

"Hayır. Hayır hayır." Ona başını salladın ve gözlerini açtın. Evet diye mırıldandı ama sen buna dayanamazsın, "Hayır."

Ona bakamazdın, "Cedric, düzgün düşünmüyorsun. adil davranmıyorsun. Bu adil değil!" Konuşmaya, eylemlerini haklı çıkarmaya çalıştı ama çok uzun süre senin üzerinde yürümesine izin verdin ve hepsinden bıktın, "Kes şunu. Yapma."

Cam gibi gözleri onunkilerle buluştu ve sonunda sana çektirdiği tüm acıyı görebildi, "Bunca zaman boyunca Cho'dan sonra ikinci oldum, tüm hayatım, tüm hayatımız boyunca birbirimizi tanıyoruz ve sen bana bir kez bile bakmadın. " Derin bir nefes aldın, "Seni tüm hayatım boyunca sevdim ve şimdi mi? Şimdi beni senin asla sevemeyeceğin şekilde sevebilecek başka birini bulduğuma göre, vals yapıp sevgimi çalabileceğini mi sanıyorsun? Ve neden? Çünkü Cho'ya sahip olamazsın."

"-Y/N..."

"Hayır! Artık ona sahip olamaman, benimle yetinebileceğin anlamına gelmez, tamam mı? Artık eski Y/N değilim, başka kimseniz olmadığında her zaman yanınızdayım. Benimle yetinemezsin çünkü başka kimsen yok, işler böyle yürümüyor!"

Nefesiniz zorlaşırken göğsünüz sıkıştı, ona bakarken yüzünüzden sıcak gözyaşları aktı. Birikmiş tüm sefalet, öfke ve ıstırap, sonunda kalbindeki fırtınayı salıvererek kurtulmuştu, 

"Yapmayacağım - yapmayacağım." Gözyaşlarını silerek burnunu çektin, "Buraya gelip bütün bunları bana mı söylüyorsun? Bu bir hataydı, bu bir hata. Sırf istediğin şeye sahip olamıyorsun diye mutluluğumu mahvetmene izin vermeyeceğim."

Onu orada öylece bıraktın, avlunun karşısında durdukları Fred ve George'a katıldın, "İyi misin, Y/N/N?" Fred sana sormuştu, seni sımsıkı kucaklarken kolu omuzlarını sarmıştı.

George gülümseyerek izledi ama yine de endişeliydi, "Evet, Cedric'le olan bu konuşma oldukça hararetli görünüyordu."

Rahatlamak için Fred'e sarıldın, saçlarını okşadığında bir kelebek sürüsünü hissettin, "Artık benim."


-Fredddddddddddd ♥

-Bazı yerleri düzeltebildiğim kadar düzelttim ama bazılarını anlamadım ĞAÇÖASOPDUMFPİOASDCP

❧ Hp , Tw , Tvd ile Hayal EtHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin