Prologue
"Im breaking up with you!" -yan na ata ang pinakamasakit na salitang narinig ko buong buhay ko. >___
Okey lang sanang lait-laitin niya ako, asarin ng kung anu-ano, pero yun? Oh c'mon! Sa kanya na nga halos umikot mundo ko eh tas 'Im breaking up with you' niya lang, huminto na.
We've been 1 and a half years, kaya ganto na lang ako kung manghinayang. Pero alam nyo yung masakit? Yung nawala sa isang iglap lahat ng mga pinagsamahan nyo, yung parang ibinaon niya na lahat yun sa lupa at nawala ng parang bula.
Eh di sana sinabi niya ng mas maaga pa, para hindi na lumalim yung pagtingin ko sa kanya tsaka eh di sana nakapaghanda rin ako. >_____
Halos mabaliw na nga ako dito eh, sa kakaisip kung ank ang dahilan kung bakit niya ako iniwan, kung bakit sya umalis ng ganun-ganun lang! HAISST! ang dami ko pang tanong yung nga lang hindi ko alam kung may sasagot pa.
At dahil dito maraming naapektuhan. Yung studies ko, friends and families, career, popularity at lalong lalo na ang pakikitungo ko sa ibang tao.
Naging masungit ako sa lahat ng taong kumakausap sa akin. Even my father, nasasagot ko na. Pero sabi nya naiintindihan naman saw niya kung bat ako nagbago. Kainis kasi eh!
Until someone told me that I need a HeartBreak Holiday. Tama, I need a break.
-----
[A/N]
Sorry ang haba ata ng prologue ko.
Ok na ya, atleast diba? Hahaha anyway, sorry din sa mga wrong grammar, at mga spellings etc. Basta karamihan dito humors kaya kung serious reader ka, wag mo ng basahin ^__^V
Follow, be a fan, vote, comment and share!
