Annemin 'DENİZ' diye bağrışıyla irkildim. Göz kapaklarımı yavaş yavaş açmamla annem bütün soğukkanlılığını koruyarak 'ERİM ÖLDÜ ' dedi. Tepki vermedim çünkü onu duymuyordum bile... Hatırladığım tek şey Erim ve KANLI KÜVET idi. Herkes başımda toplanmıştı. Bir süre sonra kendime geldim. Ağzımdan dökülen ilk sözcükler ' Erim Nerede ? ' olmuştu. Annem aynı şekilde soğukkanlılığını koruyarak o öldü, dedi. 'Hayır o ölmedi, yalan söylüyorsun ' diyerek koşa koşa dışarı çıktım. Erimlere doğru... Herkes o tabutta toplanmıştı. Annemin doğru söylediğini anlamış ama ona inanmak istememiştim. Yavaş yavaş tabutun yanına gittim. Bu kim? diye sormaya korkmuştum açıkçası. Yalnızca ağlıyordum. Ailesinin hali benimkinden daha beterdi. Ben artık bunaldığım zaman, Erimi özlediğim zaman mezara mı gidecektim? Kim bana bi daha 'Korkuttum Seni' diye bağıracaktı. 'HAYIIIIRRR' diye bağrışımla herkes bana baktı. Utandım... Ve oradan hızlı adımlarla uzaklaştım. Cenk'lerin evine gittim. Gülüyordu hem de kahkaha atarak... 'Erim öldüü' dedim. 'BİLİYORUM' dediği anda yüzüne hokkalı bir tokat atarak gittim. Gözlerim yuvalarından çıkana kadar ağladım. Erim ile her zaman oturduğumuz banka gittim. Oturdum. Adeta yanımda Erim varmış gibi kendi kendime konuştum. Ve ağzımdan şu sözler çıktı. Sen hiç merak etme Erim ben sana her gün biyoloji kitabını getiririm korkma, hem sana yiyecek de getiririm ! diye saçmaladım. Saatin 03.00 olduğunu görünce kalbim yerinden çıkıcakmış gibi attı. Adeta vücudumu adrenalin sarmıştı. Annemin şimdi deli gibi sinirlendiğini az çok tahmin edebiliyordum. Kendimi kaybetmişçesine koştum. 3000 metre yolu 2 dakika içerisinde tamamlama rekor sayılırdı. Annem gerçekten çok sinirliydi. Ama acımın farkında olduğu için çok üstüme gelmedi. Odama girdim. Ve aklıma babam geldi keşke yanımda Erim ve babam olsaydı... Aradan 1 ay geçmiş ben kendimi az çok toparlamış ve o lanet olası depresyondan çıkmıştım.
Ama hâlâ polisLER bu iğrenç katliamı kimin yaptığını bulamamışlardı. Ve artık aklımda ki tek düşünce Erim'i bulmak için bir TEK ÇÖZÜM DEDEKTİF BULMAKTI.
BELKİDE HAYATIMDAKİ EN BÜYÜK DOĞRU BU OLACAKTI... EN BÜYÜK ADIM...
