Bölüm sarkısı Ufuk Calıskan-Unutmak istiyorum.Dedigim yerde şarkıyı açın ve öyle okuyun.
Eve geldiğimde annemle babam uyuyordu.Esilada ikisinin ortasında.
Napıcam ben?Niye geldi ki?Neden simdi geldin?Ne zorun vardı bana?
Off.Kafıyı yiycem.ondan nefret ediyorum.
Niye her zaman olup olmadık yerlerde gelir kii.
Tam unuttum dedim.Bitti dedim.Bamm hop karşımda yine o.
Sıkıldım artık.Bıktım.Odama gidip ustümdekileri çıkarıp ayicikli geceliklerimi giydim.
Üstüme ince bir hırka alıp balkona çıktım.
Ilk tanıştığımız gün geldi aklıma.
"Gelmicem Serap siz çıkın"dedim.Ama ahh beni takan kim kii?
Sürükleyerek aşağı indirdiler beni.Bu halde biraz daha kalırsam rezil olucam bütün okula.
Kolumu seraptan kurtardım ve arkalarından yavaşca yürümeye başladım.
Dersimiz boş ve bizimkiler bahçeye inelim diye tutturdu ne b*k varsa artık.
Cansuyla Serap önden gülüşe gülüşe bahçeye çıktılar arkalarindada ben somurtan bir şekilde.
Derin bir nefes aldım ve sakinleşmeye çalıştım.İcimde kötü bir his vardı çünkü ne biliyim işte hani böyle içiniz daralır falan.
Öyleyim şuanda.Ama beni anlayan kim?
Kafamı bahçede gezdirdim ve bir cocukta takılı kaldı oda bana bakıyodu zaten.
Incelemeye başladım.Farklıydı bizim okulun erkeklerine göre.Dizini diger ayağinın üstüne koymuş yayvan bir sekilde oturuyor.
Sağ elinde sigara var ve yanında bir cocuk daha var o ise elindeki telefona odaklanmıştı.
Oda beni süzmeye başladı.Salak.Yuh yavaş gel yedin resmen.Pıc işte napıcan.
Bakışından rahatsız olduğumu belli etmek için sinirle baktım gözlerine.
Gözlerimi devirip sol tarafa cevirdim kafamı.
Küçük bir çocuk koşuyordu.Ahh düşersin sen ama.
Adımlarımı ona doğru çevirdim.Önündeki taşa takılcagı sırada durdu ve etrafına bakınmaya başladı.Cok tatlıydı bu haliyle.
Annesini falan mı kaybetti acaba? Adımlarımı hızlandırıp önünde durdum.Bana doğru döndü.
"Annenimi kaybettin?"diye bir soru sordum.Onunla aynı boyda olmak için dizlerimin üstüne yere oturdum.
Ve bir kez daha teşekkür ettim müdüre ikide pantolan giyiyorduk.
"Hayır.Annem orda"dedi ve Beden hocamız olan Ahmet hocayı ve yanındaki kadinı gösterdi.Cok güzel bir kadındı.
"Peki o zaman kimi arıyorsun yardım edebilirim belki"dedim.Küçücük ellerini alnına götürüp kaşımaya başladı.
"Annem yabancılarla konuşmama mı söyledi"dedi.Ahh ne güzel ebeveyn.Gülümsedim ve
"Biliyormusun benim annemde öyle söyledi"dedim.
Onun bana yaptığı gibi biraz öne eğilerek.Dediğime güldü.
"Adın ne abla belki abimi tanıyorsundur"dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HERŞEY SENSİN
ChickLitHerşeyim dediğin kişiyi kaybetmek... Kolay değildir ama ya kaybettiği kişi senin için doğru değilse,yalandan ibaretse?Bide bu yetmezmiş gibi bir de Rüzgar işin içine girerse. Her cevap seni bir yalana götürse,devam edermisin soru sormaya, cevap aram...
