Papatyalı Kurabiye

4. Bölüm-Şiir Sorunsalı ve Karşı Daire

Selam canlar yeni bir bölümle hepinize merhaba :) Umarım güzel bir gün geçiriyorsunuzdur. Bu bölüm diğer bölümlere göre daha uzun bir bölüm oldu. O zaman sizi hemen bölümle baş başa bırakıyorum. İyi okumalar ;)

4. Bölüm

Sabah olmuş çok güzel bir güne uyanmıştım. Günün pozitifliği ile bu mutluluğa sebep olan sevgilimi aradım.
"Günaydın sevgilim." dedim kocaman gülümsememle.

"Günaydın canım benim." dedi o da gülerek. "Ne yapıyorsun bakalım? dedim yorganımın altında yatarken.

"Tam da şuan babanın istediği evrakları götürüyorum. "Sen napıyorsun bakalım?" dedi Emre.

"Ben de yatıyorum, daha çıkmadım yataktan hemen seni aradım. Biraz sonra kalkıp okula hazırlanıcam."

"Ohh ne güzel tembellik yap sen" dedi gülerek. Sonra da "Dün akşamki sürprizden mutlusundur sanırım." dedi.

Ben de tekrar o anları hatırlayarak
"Hem de nasıl aşkım, çok mutlu ettin beni."dedim.

"Canım babanın kapısındayım şuan da dediğim gibi evrakları götürücem kapatıyorum şimdi, hadi öptüm" dedi.

"Tamam canım görüşürüz, ben de öptüm" dedim. Ve kapattım.

Okulun saatine daha 1.30 saat vardı, bugün biraz erken uyanmıştım. Kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Tam odaya girip üzerimi değiştirecekken bir mesaj geldi. Mesaj Yelizdendi.

"Günaydın kuzu 10 dakika sonra kapındayım birlikte şöyle güzel bir kahvaltı yapmaya gidelim" yazmıştı.

Ben de
"Günaydın, tamam bekliyorum." yazıp gönderdim.

Tam üzerimi hazırlanmış çantamı hazırlıyordum ki zil çaldı Yeliz gelmiş olmalıydı. Hemen gidip kapıyı açtım.

"Hoş geldin Yeliz. Gel içeri, hemen çantamı hazırlayayım çıkalım." dedim.

"Hoş buldum, tamam ben de bi su içiyim o zaman." dedi ve mutfağa geçti.

Aklım hala dün geceki olaydaydı. Eğer o kişinin paylaşımı benden sonra olsaydı benden görüp yazabileceğini düşünürdüm ama hemen hemen aynı saatlerde hatta benden önce yazmıştı. Bu nasıl bir tesadüftü?
O an mutfaktan Yeliz seslendi.

"Zerin, bu kurabiyeleri nereden aldın? Tatları çok güzel.

"Bir dakika hemen geliyorum." diye seslendim ve çantama kalemliğimi de koyup mutfağa doğru gittim.

Yanına gidip "Evet bence de çok güzeller. Ama biyerden almadım. Okuldayken Baran vermişti sonra ben beğenince yanındaki içlerinde bu kurabiyelerden olan kutulardan birini verdi. Çok nazik birisi gerçekten. Ama bence tadından çok şekli daha çok dikkat çekiyor." dedim.

"Hmm öyle mi. Baran'a sorarız o zaman nerden almış ve ayrıca şeklimii? Ben tadına bakarım tatlım." diyerek güldü.

"Madem öyle bu sabahki kahvaltımızın tadı da çok güzel olsa iyi olur" dedim gülerek.

"Tam da buralarda yeni bir yer açılmış oraya götüreceğim seni. Dün gittim adamlar ne getirirse tatları çok güzeldi." dedi Yeliz.

"Hadi hemen gidelim o zaman hem sana anlatacağım şeyler var."

Ayakkabılarımızı giyip evden çıktık. Okul evime yakın o yüzden her zaman yürüyerek gidiyorum. 15 dakika sonra Bir kafenin önüne geldik.

"Burası dedi." Yeliz.
Kafeye girdik ve bir masaya oturduk. Başta bir kahvaltı ve yanına kahve istedik. Kahvaltımızı yaparken Emre'nin evlenme teklifini anlatmaya başladım.