Sınıfa girdim , ağlıyordum gözümden damlalar sırasıyla akıyordu . En çok da merak içindeydim . Acaba Mert kimle kavga etti? Hangi kız için kavga etti ? Artık benden nefret mi ediyordu ? Aklımda milyonlarca soru vardı ve bunları tek cevaplayabilecek kişi MERT . Bu yüzden merti bulmam lazımdı Neredeyse okulun heryerine bakmıştım ama çocuk yok sanki yer yarıldı içine girdi Tek bakmadığım yer kantinde sıra oraya bakmaktı
Tam da düşündüğüm gibi mert burdaydı sonunda bulabilmiştim onu yavaşca yanına doğru ilerledim "Mert dışar da biraz konusabilir miyiz? " mert ilkten cevap vermedi , sonradan bir iç çekerek "Peki Tamam " dedi . Zaten son 1 ders kalmıştı ona da girmesek olurdu .Mertle beraber parka doğru yürüdük .
Bir banka oturduk , hemen konuya girmek istememiştim.Biraz sakinleşmesini bekledim , çünkü hala sinirli olduğunu gözlerinden anlıyordum . Ve artık konuya girdim . "Mert kimle kavga ettin?Kimin için kavga ettin ? ... " ardı ardını kesmeyen sorular sormaya başlamıştım mert ise bütün sorularımı tek tek yanıtlamıştı . "Emirle kavga ettim ayla , emirle . Ve senin için kavga ettim tabiki O çocuktan uzak durmanı istiyorum sen benimsin anladın mı benim? Sen benim hayatıma renk katan tek varlıksın ben hep siyahtım kendi içimde ama o siyahligi aydınlatan tek kişi sensin seni asla kimselere vermem. " diyip sözünü bitirmişti bi anda gözlerim doldu bu çocuk beni bu kadar seviyormuydu? Bana sahip çıkması çok hoşuma gitmişti ;
"Beni bu kadar sevdigini bilmiyordum evet emir benim çocukluk arkadasım ama sadece ARKADAŞ . Ona asla başka gozle bakmam ondan uzak durmam ama fazla konusmam sende benimsin bunu unutma " dedim ve hafif gulumsedim hosuna gitmisti O da son sözü olarak "Her zaman seni cok sevicem güzelliiik " dedi ve kapanışı uzun , sımsıkı bir sarılmayla bitirdik .
