Stiefvader

Hoofdstuk 5

Ik doe mijn ogen langzaam open. Ik staar naar mijn witte plafond en knijp mijn ogen even stevig dicht. Ik voel me hoofd licht duizelen en kijk op mijn wekker. Het is vijf over half zeven, om precies te zijn. Hmm, raar dat mams me niet heeft geroepen om wat te eten, bedenk ik me. Meestal eten we warm om zes uur. Ik draai me om en alles word weer helder in mijn gedachten. Ik slaak een diepe zucht en voel me totaal machteloos. Ik voel de tranen weer in mijn ogen branden, maar hou ze dit keer in.

David..wat een verschrikkelijke man. Ik hoop dat hij weg is. Ik sta op en loop maar mijn spiegel. Ik zie een opgedroogd bloed straaltje onder mijn neus. Gelukkig zie je niet heel veel. Mijn neus is wat rood en mijn mascara is helemaal uitgelopen. Met wat foundation is de rode plek zo weg getoverd en met een nat doekje zit die mascara ook weer goed. Ik realiseer me dat ik al een paar minuten mezelf sta aan te staren in de spiegel. Ik zucht diep en loop vervolgens naar de badkamer. Terwijl ik over de gang loop hoor ik mijn moeder beneden giegelen, ik stop even en er verschijnt een klein lachje op mijn gezicht. Het is toch wel weer fijn om je moeder weer blij te zien en te horen. Maar waarom deze man? Wat ziet ze toch in hem? Ik begin weer te verzinken in allerlei gedachten, maar dat word al snel onderbroken door een vage zware stem die ik door mijn gedachten heen hoor. Ik ben weer gefocust en spits mijn oren om het gesprek te volgen. Die stem, die herkende ik gelijk. Het was David en hij was er dus nog steeds.

"Laura kwam thuis en ging gelijk naar haar kamer. Later keek ik even bij haar en heb ik haar geholpen met wiskunde en wat bijgeklets. Je hebt twee heerlijke kinderen. En ik zal mijn best doen om een goede vader te zijn." "David je bent precies de man waar ik naar op zoek was", verzucht mijn moeder. Ik kan mijn oren niet geloven. Zei David dat nou echt?! "Ik zal mijn best doen om een goede vader te zijn?"

Nee nooit! Nooit zal hij mijn vader worden. Wat een leugenaar. Ik weet niet hoe ik me moet voelen het liefst wil ik terug lopen naar mijn kamer en daar de rest van mijn leven huilend doorbrengen. Ik zet mijn passen snel door naar de badkamer en fris me wat op. Ik dep voorzichtig wat foundation over mijn neus. Zo, dat scheelt, stel je voor..wat zullen de mensen wel niet denken? Voorzichtig loop ik naar beneden, ik wil stiekem weg lopen. Ik ga wel naar een vriendin. Kayla en Esmee staan bovendien altijd voor me klaar. Het lijkt netalsof de trap niet wil dat ik wegloop en me tegen houd. De trap kraakt bij elke tree. Ik bijt op me lip terwijl ik behendig op me tenen de trap zo snel mogelijk af loop. Ik hoor mijn moeder en David nog gezellig door praten. Gelukkig, ze hebben niets gemerkt en nu snel ongemerkt weg zien te komen. Ik hoef die man niet meer te zien. Ik walg ervan. Met mijn jas half aangetrokken en me schoenen in mijn hand sta ik in het halletje. Die schoenen trek ik buiten wel aan, die ritsen maken teveel geluid. Nog één diepe zucht en ik trek de deur open. De deur maakt een verschrikkelijk piep geluid. Oude rot deur!, denk ik perongeluk hard op. Ik sla gelijk mijn hand voor mijn mond. Ik bijt op me tanden, en knijp mijn ogen samen hopend dat niemand dit hoorde. Maar dat heb ik dus mis. "Is daar iemand?" hoor ik mijn moeder zeggen. Ik hoor stappen die dichterbij komen. Wees stil, wees stil, zeg niets! Misschien draait ze zich weer om. Maar nee, daar stond mijn moeder in de deur opening van het halletje. "Laura lieverd, wat doe je? Ben je al klaar met je huiswerk? Heb je al wat gegeten? Waar ga je naar toe?" "Ja mam, rustig maar, ik zou.., nou ik ging..
"Wat zou je?", een norse stem onderbreekt me. David staat achter mijn moeder en werpt me een dodelijke blik toe. Ik val even stil. "Ik ga weg!" zeg ik. Boos gooi ik de deur achter me dicht.

Lieve lezers, echt mega sorry, het spijt me echt dat ik al zo lang niets heb geüpdate. Ik heb ondertussen ook nieuwe telefoon gekocht en ben ook helemaal vergeten om deze app weer te downloaden, omdat ik er sowieso niet veel achter zat. Maar laatst heb ik het weer gedownload en ben weer allerlei boeken aan het lezen wat me weer motiveerde mijn verhaal aftemaken. Ik heb al super veel ideeën voor de volgende hoofdstukken. Super bedankt voor het lezen! Het was een kort hoofdstuk, maar het volgende hoofdstuk word langer. Laat me horen wat je ervan vond!

Xxxxx Jullie zijn geweldig!