Hoofdstuk 1

427 12 2
                                    

Het is zeven uur s'ochtends en ik lig nog ik bed. Langzaam probeer ik mijn ogen te openen. Een straal zonlicht schijnt door mijn gordijnen.

Ik knijp mijn ogen tot spleetjes, en probeer aan het felle licht te wennen.

Ik kijk op mijn wekker. Het is precies vijf minuten over zeven. Om half negen begint school alweer. Nog eventjes probeer ik mijn ogen te sluiten, maar al snel word ik wakker door kleine voetjes die door de gang heen rennen. Het is vast Dennis die graag nog even wat wil stoeien voordat hij naar school gaat. Het is ons dagelijkse ritueel. Elke ochtend mag hij nog even naast zijn grote zus Laura liggen om een praatje te maken.

'Lau,lau wakker worden!' Ik doe net alsof ik nog slaap en reageer niet. 'Lau?' fluistert hij beteuterd. 'Boehh!haha jij kleine boef kom jij maar eens even naast mij liggen. Ik zie zijn verschrikte ogen al snel veranderen

in ondeugende lachende oogjes. 'Ik schrok echt niet hoor.' Verdedigt hij zichzelf. Behendig klimt hij op mijn bed. We blijven nog even wat kletsen. Totdat ik zie dat het alweer half acht is. 'Dennis, kleed je maar snel aan en ga beneden aan de tafel zitten, ik kom ook zo.' Vrolijk huppelt hij naar zijn kamer. In de badkamer kijk ik in de spiegel. Je ziet duidelijk de donkere kringen rond mijn ogen. De laatste tijd heb ik moeite met slapen. Ik wrijf wat in mijn ogen. Ik realiseer me dat mams alweer de hele nacht is weggebleven. Dit is al de derde keer deze week! Ze probeert haar zorgen en verdriet weg te drinken. Ze is niet de enige die zo'n tragisch ongeluk moet verwerken. Ik mis mijn vader ook. Maar er zijn toch wel andere manieren om zoiets verwerken? Al zovaak heb ik haar al gewaarschuwd dat het niet goed voor haar is. En telkens zijn het dezelfde excuses. Ik hoor haar zo nog zeggen:

'Ik ga even weg, jij bent oud genoeg om op je broertje te passen. Ik ben zo thuis.' En vervolgens blijft ze heel de nacht weg. Ik kleed me snel aan en ren de trap af.

Ik zie Dennis al aan de tafel zitten, spelend met wat speelgoed autootjes. Ik smeer wat plakjes brood en schuif bij hem aan de tafel. Dan hoor ik de auto de oprit opkomen.

BEDANKT VOOR HET LEZEN VAN H1! (; PLEASE COMMENT & SHARE? Jullie zijn geweldig (:

StiefvaderWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu