Stiefvader

Hoofdstuk 4

'Ben thuis hoor!' roep ik. 'Je moeder is even een rondje gaan fietsen met je broertje.' ik kijk David aan. Nog even onbeschoft ligt hij languit op de bank televisie te kijken. Hij voelt zich duidelijk thuis. Ik erger me nu al aan hem. Waarom is hij hier eigenlijk nog steeds? 'Hebben jullie ook wat lekkers thuis ofzo?' Ik reageer niet. 'Hey! Ik vroeg wat!' zegt een norse stem. Nouja zeg! Hoe onbeschoft kun je zijn? Denk ik bij mezelf. 'Koelkast' mompel ik. Hij staat op en gaat naar de keuken. Met een boze blik kijk ik hem na. Ik loop de trap op naar boven. 'Wat ga je doen?!' roept hij. 'Gaat jou niets aan!' gil ik naar beneden. 'Wat zei jij daar?' 'Dat het jou niets aangaat en dat je niet mijn vader bent!' 'Ben je nou helemaal..' zegt een geïrriteerde stem. Ik hoor zware stappen de trap op rennen. Ik knijp mijn lippen samen. En doe mijn slaapkamer deur op slot. Stil luister ik. 'Doe onmiddellijk die deur open! Nu!' mijn hart bonst in mijn keel. 'Je kent me niet eens!' schreeuw ik. Het blijft stil. Doodstil. Ik kijk door het sleutelgat. Niemand. Ik doe voorzichtig de deur op. 'Nu heb ik je! Jij rotkreng! Ik ben nu jou vader wen er maar aan!' Hij slaat me in me gezicht. Met grote geschrokken ogen kijk ik hem aan. Tranen schieten in mijn ogen en dan begin ik te huilen. 'Vertel hierover niets aan je moeder of je zult er meer krijgen.' 'Wie denk je wel niet dat je bent?!' Huilend kijk ik hem aan. 'Ik word jou nieuwe vader.' Een grote grijns verschijnt op zijn gezicht. 'Nooit! Nooit zul jij mijn vader worden!' Dan volgt er een harde stomp in mijn gezicht. Nog één dan nog één..Ik hou mijn handen voor mijn gezicht en huil zo hard als het maar kan. Zijn gebalde vuisten slaan erop los.

'Mamaa!' gil ik zo hard als het maar kan. 'Die hoort je niet.' zegt hij lachend. Dan stopt het slaan. Even duizelt het voor mijn ogen. Ik zie hem uit het zicht verdwijnen en hoor hem de trap af gaan. Ik lig in shock op de grond. Mijn gezicht gloeit. Ik voel een straaltje vochtigheid uit mijn neus druppen. Ik veeg mijn tranen weg. En voel aan mijn neus. Een pijnlijke schreeuw weet ik nog net te onderdrukken. Ik kijk naar mijn hand. 'Bloed..' zeg ik zachtjes. Mijn hoofd doet pijn. Ik besef niet wat er zojuist is gebeurt.. Ik ga op bed liggen en val snikkend inslaap.

PLEASE VOTE & COMMENT! Super bedankt voor het lezen (:

Xoxo'