Chapter 10

305 6 0
                                    

Chapter 10:

Sa gabeng iyon ay hindi kona ulit na kita si ivar, hinatid kami ni edmar at edmond sa labas patungo sa bahay.

Christmas eve pala ngayon at kaarawan pala ni Ivar yan ang narinig ko mula kay tatay lucho habang nasa malapit lang ako.

Sharon nag bake kaba ng cake eh kaarawan ngayon ni ivar dito siguro mamayang alas dose ng madaling araw pupunta.

Mabute tay hindi ko nakalimutan mag handa at tayming lang na kaarawan nya ngayong pasko.

Esing halika ka at hindi panaman huli mag bake tayo ng chocolate cake para kay ivar.

Opoh madam.

Mabilis ang takbo ko sa kwarto.

Hinanap ko ang cellphone ko at nag open ulit.
My wifi naman baka open ang messenger nya.

Nag tipa ako ng message:

Me: Ivar nasaan ka?

Me again: pwede bang tumawag ? Mag reply kanaman please.

Nag seen sya, napa taas ako bigla sa hinihigaan ko.

Ivar: You don't need me right?

Me: No, thats not what I mean.

Ivar: k.

Shit k lang ba ang alam nyang reply.

Me: Nasaan ka?

Ivar: aalis at uuwi na ng manila.

Me: Wag muna please, pwede ba kitang puntahan kahit saglit lang. I need to talk to you please.

Ivar: Nasa baba ako malapit sa mahoganing upuan. Near in fountain.

Hindi na ako nag reply pa, mabilis akong lumabas at hinanap sya.

Salamat at nakita ko syang nakaupo at naka tingin sa cellphone nya.

Umupo ako sa tabi nya.
At may kunting distansya.

Amh.. Ba-bakit di
  mo sinabing birthday mo pala.

Matagal pa bago nya isipang sumagot, pabebe to.

Wala kanamang pakialam bakit kopa sasabihin sayo.

Nagulat ako at na guilty.. Shit..

Actually! I'm sorry-

Don't be sorry luna ganyan naman dati lagi naman akong kawawa diba.

No! Hindi ganyan ivar..

Sorry kasi marami akong kasalanan na hindi ko nakikita.

At sorry nasaktan kita.

Stop mentioning the words sorry, luna.

I hate that, I feel sorry for myself loosing someone I love at ikaw yon.
So kung nag so-sorry ka dahil hindi ako ang gusto mo. Mas mabuti pang itigil mo nalang.

No! Napaiyak ako at humahagolhol  ganun din ang natataranta nyang kilos.

"Why are you crying luna"
Sabay punas ng panyo sa mukha ko.

Hindi ako nakasagot umiyak ako ng umiyak.

"tahan na, baka ano pa ang sabihin ni teto lucho na pinapaiyak kita.

Tahan na please..
Sa mahinahong tinig at naglalambing.

Mabilis ko syang niyakap at doon ako tumigil sa pag iyak.

Na statwa sya sa ginawa ko.

Kaya tinahan at tinatapik nya ang likod ko.

Tahan na ok.. Sorry kung napa  iyak pa kita.

Give a time ivar, gumugulo ang utak ko at sana maintindihan mo ang mga sinasabi ko sayo.

Maghihintay ako luna at hindi kita pipilitin sa ayaw moat gusto.

Umalis ako sapag kakayakap sa kanya.

At pinunasan nya ang mga luha ko ulit.

"Segi ka papangit kana niyan" at pinisil ang piangi ko.

Kaya nakuha kopa ang ngumiti at tumingin sa mga mata nya.

Bati naba tayo ivar? At hindi ko parin tinatanggal ang mga mata kong naka titig sa mga mata nya.

Sino ba naman ang aayaw ha?

Promise? Hindi kanaba galit?
Bati naba talaga tayo?

Gusto mo hindi na?

Ayaw!!

"Ganun naman pala e"

Gusto kulang malaman mo na ayo kung kasama mu yong edmond na yun.

Di talaga ako nag salita dahil naguguluhan pa ang isip ko.

Iniba ko ang usapan.

Mamaya pupunta kaba ulit dito?

"Ofcourse, teto lucho inviting me"

Bakit masungit ka parin?
Galit kapaba?

"medyo"

Ano ang gagawin ko para di kana magalit?

Nakatingin na ulit ako sa gwapo nyang mukha.

Long time ago hindi ko na appreciate ang mga bagay na ginagawa ni ivar para saakin.

Peru ngayon kahit simpling tawa lang sana ay mapanatag ang isip ko na ok parin kami at ako parin ang gustuhin nya.

"If you don't want to see me getting angry, please luna gusto ko ako lang. I hate being possessive and cruel to you.

Feeling ko sa sobrang galit nya mabilis ko syang nagustuhan.

Nakikita ko ang buhok kong umaalon sa magabeng hangin.
At agad sinuklay ni ivar habang nayakap ulit ako sa dibdib nya.

I can hear his  heartbeat fast..

Nilagay ko ang kamay ko sa tapat ng puso nya at tumingala ako kasabay ng pag halik ko sa labi nya.

Mabilis lang iyon peru isang libong boltahe ang nararamdaman ko.

Nakikita ko ang pag kislap ng mga mata nya.

Mahal mo naba ako luna?

Tinignan ko ulit ang mga mata nya.

Hindi ako nagsalita pinaparamdam ko  nalang na gusto ko nga sya.

Segi, wag munang sagutin hindi kita pipilitin.

Mas mabuti pang matulog kanalang muna luna ihahatid kita sa loob.

Tumango ako sa sinabi nya.

Nasa loob na kami ng salas na nakahawak kamay.

Inangat nya ang mukha ko,

"sleepwell baby"

At pinisil nya ang kamay ko hudyat na aalis na sya.

Hindi ako sigurado sa nararamdaman ko peru isa lang ang napatunayan ko ngayon, bigyan atention ang taong nandyan lagi sa tabi mo.

"Sabi mo ako lang"Where stories live. Discover now