හැරයාම

872 291 91
                                    

Jungkook's pov

මන් ඇහැරෙද්දි ගොඩක් කරුවල වැටිලා තිබ්බා... ඒ වගේම මන් හිටියෙ හියුන්ග් ගෙ ඇද උඩ... මන් නැගිට්ට ගමන් හෙව්වෙ හියුන්ග්ව...

ඇත්තටම මන් හුගක් බය උනා....

මන් කාමරෙන් එලියට දුවන් ආවෙ පුදුම වෙගෙකින්...

ඒත් හියුන්ග් කිචන් එකේ හිටියා...

මන් දුවලා ගිහින් හියුන්ග් ව පිටිපස්සෙන් බදාගත්තා...

එයා හෙලවෙන්නෙවත් නැතුව එහෙම්මම හිටියා...

" මන් සූසයිඩ් කරගනී කියලා බය උනාද කුක්..?"

මගෙන් ඉකියක් පිට උනා... මන් තව ටිකක් හියුන්ග්ව තදින් බදාගත්තා...

" කවදාවත් හීනෙකින්වත් එහෙම දෙයක් හිතන්න එපා හියුන්ග්... මට ඉන්නෙ ඔයා විතරයි... මාව දාලා යන්න එපා..."

හියුන්ග්ගෙ පිටට මූන තදකරගෙන මම කිව්වා... ඒක එයාට ඇහුනද නැද්ද කියලා මන් දන්නෑ....

මන් එයාව අතාරිනකම්ම එයා එහෙම්මම හිටියා... මන් එයාව අතෑරියට පස්සෙ එයා මගෙ පැත්තට හැරිලා මගෙ මූන එයාගෙ අත් දෙකෙන්ම අල්ලගත්තා...

" කුක්... ඔයාට ඉන්නෙ ඔයා විතරයි කියලා හිතන්න.... කවදාවත් වෙනකෙනෙක් නැතුව ජීවත් වෙන්න බෑ කියලා හිතන්නෙපා... දුර්වල වෙන්න එපා... හැමදේම හොදින් විසදෙයි... හරිද...?"

මන් ඔලුව වැනුවා.... මට එයාගෙ වචන වල බරපතල කම තේරුම් ගන්න බැරි උනා... එයා මාව අතෑරලා ආයෙ උයන්න පටන් ගද්දිම එයාගෙ ෆෝන් එකට මැසේජ් එකක් ආවා...

එයා ඒක අරන් බැලුවා...

එකපාරටම එයාගෙ අතින් ෆෝන් එක අතෑරුනා.... මන් ඉක්මනට එයාගෙ ෆෝන් එක අතට අරන් බැලුවා..

දෙවියනේ...

ඒ අර ෆොටෝ... ඒ මිනිහා ඒවා වෙබ්සයිට් එකකට දාලා...

මට ඉබේටම බැලුනෙ හියුන්ග් ගෙ මූන...

එයා මාත් එක්ක හිනා උනා.... හරිම අහිංසක විදියට...

අනේ ජින් හියුන්ග්....

එයා මුකුත් උනේ නෑ වගේ එයාගෙ වැඩේ කරනවා.... මන් හුගක් අසරණ උනා... මායි අසරණ හියුන්ග් නුයි මොනවා කරන්නද...? අපිට එයාලා එක්ක හැප්පෙන්න බෑ... ඒත් පාඩුවෙ කටපියන් ඉන්නත් බෑ..

HANDSOME GHOST | 𝗍𝖺𝖾𝗄𝗈𝗈𝗄Where stories live. Discover now