𝕴 𝖆𝖒 𝖋𝖆𝖑𝖑𝖎𝖓𝖌 𝖎𝖓 𝖑𝖔𝖛𝖊 -𝕳𝔶𝔲𝔫𝔩𝔦𝔵

⁸

Ne yaptığımızı bile bilmiyordum. Peki çocuk kendini saklamıyodu. ama yaptığı garip değil miydi?
Yani ne bileyim normal tanışmak istese hayır demezdim bile.

"Şimdi o fotoğraflar sana ait?"

Koltukta geri yaslanarak titreyen gözlerine baktım. Oturuş şeklime göz gezdirmiş ve yutkunmuştu.
Tatlıydı fazlasıyla. Fakat iyi bir açıklama istiyordum. Susarak yüzüme bakmaya devam ediyordu şimdi. En sonunda cevap vermesi gerektiğini anlamış olacak ki, gözlerini kaçırdı.

"Evet"

İleri uzanarak belini kavradım. Kollarımın arasında incecik duran bel ile kısık sesle fısıldadım.

"Çok güzel"

Yüzüne baktığımda şaşırmış olduğunu fakr ettim. Elleri havada öylece yüzüme bakıyordu.

"Bir sorun mu var Felix?"

Yüzü kızarmaya başlamıştı bile. Gözlerini kaçırarak göz temasını bozunca bende kollarımı geri çektim. Tekrar eski pozisyonuma dönünce herşeyin çok hızlı ilerlediğini fark ettim. Cidden demin olan gerilim ve şuan olan sessizlik hiç uygun değildi.

~
"Hyunjin ben gerçekten"

Yanakları kırmızının en tatlı tonunu alırken. Yüzüme baktı bir az uğraşmak fena olmazdı değil mi?

"Babacığın için iyi bir açıklaman yok mu? Yoksa utanıyor musun? Hadi ama bana bu ismi veren sendin."

"Ne hayır bak ger-"

Yüzüme hala kırmızı yanakları ile bakarken. Kollarımı beline sarmış ve kendime çekmiştim.

"Seni buldum. Demek minik arsız sendin. Ee? bebeğimin benim için bir ödülü yok mu?"

Yüzüme bakmıştı. Daha sonra alt dudağı bilinçsizce büzülürken ellerini saçlarına geçirerek sessizce yere bakmaya başladı.
Çok mu ileri gitmiştim?

"Felix"

"Hyunjin"

Aynı anda konuşmamız komik gelmişti fakan şuan gülemezdim.

" Devam et Felix "

" Bak gerçekten sana karşı hisslerim var. Bu yüzden böyle birşey yaptım. Tamam kabul ediyorum çok garip ve nasıl dersin sapıkça fakat işte"

Kafasını kaldırmadan anlatıyordu. En sonda yüzüme baktığında minik damla kayı vermişti gözünün kenarından.

"Hey hey ağlama"

Kafasını aşağı eğmiş dururken çenesinden tutarak kaldırdım
İki gözünden minik çizgi boyunca damalalar kaymaya devam ediyordu

" Sadece şaka yapıyordum üzgünüm. Bir az abarttım sanırım. Bunun garip olduğunu kabul ediyorum. Fakat garip"

Yüzüme bakıyor ne diyeceğimi bekliyordu. Kızarmış gözaltılarını başparmağımla sildim.

"Garip ama güzel "

Yanaklarında sevdiğim kızarıklık geri gelirken göz yaşları akmaya devam ediyordu. Sakinleşmesi için sarılarak saçlarını okşamaya başladım.
~

Fazla garip bir ortam vardı şuan.

"Hyunjin eskisi gibi olacak mıyız?"

Sorgulayan bakışlar üzerimdeyken omuzlarımı aşağı yukarı hareket ettirerek cevap verdim. Buruk bir gülümseme ile yüzüme bakmaya devam etti.

"Bunun için ne yapmam gerekiyor?"

"Hiç bilmiyorum"

Yine yüzüne baktığımda gözleri dudağıma kenetli olduğunu farkettim.

"Belki de sadece-"

Aniden susmuş ve önüne dönmüştü yine kızarıyordu.

"Gitsem iyi olacak Hyunjin."

" Bir az daha kal."

" Ortam fazla garip oluyor, sanırım gitmem daha iyi"

Gülümsemiş ve kitablarını alarak kapıya doğru yürümüştü. Onu takip ettim. Kapının önünde
ayakkabılarını giyerken konuşmaya başladı.

" Çalışmayı unutma yarın kitabları okula getir öğle arası kütüphanede çalışalım"

" Getireceğim~"

Kapıdan çıkarken el sallamış

" Aramızın iyi olması için ne gerekiyorsa yapacağım Hyunjin!~"

Tamamen gözden kaybolunca hafif karanlık havaya fısıldadım

"Aramız hiç bozulmadı aptal çocuk"
_________________________________
Gece hiç uyumadan kitab okuyup şuan saatin 7:22 olması ve benim ne bok yazdığı mı anlamam ama yine de yazmam

Bakın şimdi Hyunjin zaten çok güzel diyor felix'e falan filan direk evlendirirdim ama tüh

Kimse okumuyor ama yazmak sarıyor 💅💃

Her neyse oy yorum falan atarsan diye 🛐

Hyunlix'le kalın 💕

Çok zor ya kendimle baş etmek öf