Dersler normalde daha uzun sürerdi ya da son zamanlarda bana öyle geliyordu bilmiyorum ama bugün dersler hızlı geçmişti belki de jaemin sayesinde bilmiyorum işte neyse öğle arasına gelmiştik herkes bu saatte yemekhaneye gider ve yemek yer aslında bende gidiyorum ama fazla yiyemiyorum
"Hemen geliyorum"
Dedi jaemin,elinde ki çalan telefonla sınıfı terk ederken
"Park jisung"
Bana seslenen renjun i takmayarak başımı sırama koydum
"Sana diyorum"
"Hey renjun boşver onu"
"Chenle yeter artık iki ay oldu bi bırakmadın"
"Sakin olun"
"Ya park jisung"
Renjun tekrar adımı seslendiğinde yine olduğum şekli bozmadım ve uyumaya çalıştım tabi kısa sürdü çünkü bir anda kolumdan tutularak ayağa kalkmıştım
"Yeter artık jisung"
Birşey demedim çünkü diyemezdim buna hakkım yoktu
"Bu iki ayda bizi çok çabuk sildin"
"Hemde aniden"
Haklılardı
"Onu falan geçtim de ne haldesin haberin varmı? Hiç aynaya bakmıyor musun? Berbat haldesin jisung şu haline bak? İncecik kalmışsın iyi ce ve suratın kireç gibi ayrıca ne zamandır uyumuyorsun? Gözaltların mosmor ve dukdaklarında"
Yine birşey demedim
"Neden aniden hepimizle iletişimi kestin? Ortada hiçbir şey yoktu"
"Diyelim ki chenle ile yine tartışdınız ki buna hiç şaşırmam neyse işte onu engellersin konuşmazsın falan anlarım ama biz neden?"
"Etrafımda birileri olmasını istemiyorum arkadaşlara ihtiyacım yok ben bana yetiyorum"
"KEMİKLERİN SAYILIYO PARK JİSUNG KENDİNE BU ŞEKİLDE Mİ YETİYORSUN?"
"Bana bağırmaya hakkın yok Zhong Chenle"
Histerik bir şekilde sinirden dolayı olduğunu tahmin ettiğim şekilde güldükten sonra bana baktı
"Sen son damlayı taşıralı çok oluyo jisung"
Dedikten sonra sınıfı terk etti
***
Ne oluyo amk hdıwdhwkd
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Don't Go |Chensung|
Fanfiction𝙀𝙡𝙡𝙚𝙧𝙞𝙢𝙞𝙯 𝙗𝙞𝙧𝙡𝙚ş𝙞𝙠𝙠𝙚𝙣 𝙗𝙞𝙧𝙗𝙞𝙧𝙞𝙢𝙞𝙯𝙚 𝙗𝙖𝙠ı𝙥 𝙜ü𝙡ü𝙢𝙨𝙚𝙙𝙞𝙠 "𝙜𝙞𝙩𝙢𝙚𝙣𝙞 𝙞𝙨𝙩𝙚𝙢𝙞𝙮𝙤𝙧𝙪𝙢" "𝘽𝙚𝙣𝙙𝙚 𝙜𝙞𝙩𝙢𝙚𝙠 𝙞𝙨𝙩𝙚𝙢𝙞𝙮𝙤𝙧𝙪𝙢" "𝙊 𝙯𝙖𝙢𝙖𝙣 𝙜𝙞𝙩𝙢𝙚" "𝙂𝙞𝙩𝙢𝙚𝙢𝙚𝙡𝙞𝙮𝙞𝙢 𝙙𝙞𝙢𝙞?" "𝙀...