Don't Go |Chensung|

17

1 hafta göz açıp kapayıncaya kadar bitmişti

Bu süre boyunca biraz kilo aldım- chenle sağolsun- chenle söz verdiği gibi hep yanımdaydı. Okula ve tedavi için hastaneye her zaman birlikte gittik ve dönüşte tekrar bizim eve geldik

Beni bir an olsun yalnız bırakmıyordu ve buna çok alışmıştım

Tedavi yavaş ilerliyordu ama doktorun dediğine göre hastalığım günden güne iyileşiyormuş

Chenle ve jaemin sayesinde biraz daha insana benzemeye başlamıştım

Chenle ve Jaemin çok iyi anlaşıyor diyemem ama -düşmanmış gibi davranıyorlar- yine de ikisi de benimle ilgileniyor

Jaemin e de çok alıştım sanırım

Diğerleriyle de iyi anlaşıyorum ama renjun ve chenle dışında kimsenin hastalığımdan haberi yok

Daha 1 hafta önceye kadar yakında öleceğime emindim ama artık arkadaşlarımı bırakmak istemiyorum

Renjun beni her gördüğünde gözleri doluyordu ve sanırım bir gün bunun yüzünden onunla kavga edicem

Chenle, renjun in aksine her zaman gülümsüyordu ve bu benim de gülümsememe neden oluyordu

Arkadaşlarım bana iyi geliyordu ve bu çok ortada

***
6 küçük, minnacık, mükemmel bebek ona iyi geliyormuş

Düz yazı yazmayı beceremiyorum sanki dimi?

Bazı şeyleri çok tekrarlıyorum ve kötü oluyo farkındayım sorry

Uzun zamandır yb atmıyorum farkındayım çünkü diğer hesabımı kullanıyorum neyse bölüm atmaya çalışıcam <3