Hastaneden döndükten sonra biraz dinlenmek istemiştim ama onda da kabus görmüştüm
İşte hayattaki şansım
Yatağımda duran telefonumu aldım ve saati kontrol ettim
19.19
Telefonumu da alıp odadan çıktım
Ne yapmam lazımdı bilmiyordum
Zaten istemiyordumda
Kulağıma telefonum zil sesi dolunca aramayı cevapladım
"Sonunda jisung!"
"Neden açmıyorsun?"
"Canım istemedi"
"Tedaviye gittin mi?"
"Gerek kalmadı"
"Ne demek gerek kalmadı?"
"Devam etmeye gerek olmadığı söylediler"
"Nasıl ya? Neden?"
"Bunun hakkında konuşmak istemiyorum"
"Anladım"
"DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN BENİM BENDEN UZUN BEBEĞİM!"
Renjun in dediğine biraz güldükten sonra teşekkür ettim
"İyi ki doğdun jisung-ah"
"Teşekkürler lele"
"Yanında olmayı ve birlikte doğum gününü kutlamayı çok isterdim..."
"Bende..."
"Koreye dönünce ilk iş suratına pasta yapıştıracağım"
"Ya renjun bi dursana"
"Tamam be gidiyorum ben"
"Chenle"
"Efendim"
"Ben seni çok özledim"
Yunus sesine benzeyen gülüşünü duyduğumda istemsizce gülümsedim
Ömrümün sonuna kadar bu sesi dinlemeyi çok isterdim
"Bende seni özledim ji"
"Jaemin yanında değil mi?"
"Biraz tartıştık da gitti o"
"Sorun ne?"
"Boşver"
"Daha sonra konuşalım bunu tekrar"
"Bakarız"
"Şimdi kapatmam gerek sonra yine ararım"
"Tamam görüşürüz"
"Bye my baby"
My baby?
Ne dedi o?
Bana mı dedi?
BANA MI DEDİ ONU?
***
Evet ji sana dedi
Az once yazarken aklima cok guzel bir fikir geldi
Eger unutmazsam bunu yaparim
Hatta bir yere yazayim da unutmayayim
Aslinda bugun bolum yazmam diye dusunmustum ama yazdim
Bugun yorucuydu
İyi gecelerrr
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Don't Go |Chensung|
Fanfiction𝙀𝙡𝙡𝙚𝙧𝙞𝙢𝙞𝙯 𝙗𝙞𝙧𝙡𝙚ş𝙞𝙠𝙠𝙚𝙣 𝙗𝙞𝙧𝙗𝙞𝙧𝙞𝙢𝙞𝙯𝙚 𝙗𝙖𝙠ı𝙥 𝙜ü𝙡ü𝙢𝙨𝙚𝙙𝙞𝙠 "𝙜𝙞𝙩𝙢𝙚𝙣𝙞 𝙞𝙨𝙩𝙚𝙢𝙞𝙮𝙤𝙧𝙪𝙢" "𝘽𝙚𝙣𝙙𝙚 𝙜𝙞𝙩𝙢𝙚𝙠 𝙞𝙨𝙩𝙚𝙢𝙞𝙮𝙤𝙧𝙪𝙢" "𝙊 𝙯𝙖𝙢𝙖𝙣 𝙜𝙞𝙩𝙢𝙚" "𝙂𝙞𝙩𝙢𝙚𝙢𝙚𝙡𝙞𝙮𝙞𝙢 𝙙𝙞𝙢𝙞?" "𝙀...
