Taehyung ve Jimin birbirini tanımayan iki ruh ikiziydi. Taehyung bir gün sokakta başıboş yürürken dansçı Park Jimin'in afişlerini görmüştü ve birini hatırlar gibi olmuştu. O gün Park Jimin'in sırrını keşfetmesi gerektiğini düşündü ve bir arayış içer...
Buluşma vaktime yarım saat kalmıştı tam odadan çıkıyordum ki kapı da babamı gördüm.
“ Taehyung dışarı çıkmayacaksın demiştim. Teknolojik aletlerin bende boşuna Jimin'e mesaj atmak için uğraşma. ”
Dedi ve hemen odanın kapısını kilitledi o an kalakaldım. Kapıyı yumruklamaya başladım ama açılmadı tabi ki. Uzun uğraşlardan sonra vazgeçtim ve kapının dibine çöküp ağlamaya başladım. Jimin'i seviyordum böyle bir fırsat yakalamışken babam olacak adam yüzünden dışarı çıkamıyordum bile.
Ağlamaktan gözlerim şişmişti. Kendimi yere bıraktım ve duvarı izledim ne yapacağımı düşünüyordum. Ya Jim beni yanlış anladıysa ve benim onu kandırdığımı sanarsa çok üzülürdüm.
Etrafta belki Jimin'e ulaşırım diye bir şeyler aradım. Ama çabalarım sonuçsuz kaldı.
Ben böyle işi sikeyim, diye bağırdım içimden. Küfür etmeyi pek sevmem ama gerektiğinde etmelisin.
Son çare pencereden atlamaktı. Ama 5. Katta oturuyorduk bu benim için hiç iyi olmazdı. Bu fikirden vazgeçtim.
Etrafa bakarken gözüm erotik posterlerime kaydı çok garip bir insan olduğumun farkına vardım. Herhalde yokluk hissinden oluşmuş duygular karmaşasıydı. Bir an Jimin'i o kıyafetlerin içinde hayal etmedim değil :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Okuyucular olur gibi
Bütün bunlara katlanmak zorunda olmak kötüydü. Babamın evden çıktığından emin olmak için kapıya kulağımı yasladım. Hiç ses gelmiyordu.
Var gücümle kapıya vurdum ve tekmeledim yumruk bile attım ama hiçbir işe yaramadı.
Son gücümle bir daha denedim kapı açıldı yere yapıştım. Pek karizmatik bir düşüş olduğu söylenemezdi.
Hemen koşarak evin kapısını açtım ve ayakkabımı giyip dışarı fırladım. Nefes nefese kalmıştım ama Jimin'i görmek zorundaydım. Tabi saatin 11 olduğunun farkına varmamıştım.
Jimin'le buluşamamıştım, babama çok sinirliydim. Gördüğüm yerde yakasına yapışacaktım. O sırada sahnenin arkasındaki tarafta yerde bir not buldum. Jimin'in olmalıydı, sanırım alışkanlık yaptı kendine.
“ Baban yüzünden geç kaldığını biliyorum her şeyi bu nota sığdıramam eğer bu notu okuyorsan kâğıdın arkasındaki adrese gel. ”
Jimin çok akıllı gerçekten doğru adamı seviyordum. Ama babamın engel olduğunu nasıl tahmin etmişti. Bu bende biraz şüphe uyandırdı.
Arkadaki adres bir depoyu işaret ediyordu. Çok uzak değildi ve bilindik bir yerdi. Depoya doğru yol aldım. Yolda olanları düşünüyordum çok sinirliydim babama. Neden böyle yaptığını sorguladım.
Depoya varmıştım. Çok ıssız bir yerdi. Herhalde Jimin hayranları tarafından tanınmamak için burayı seçmiş olmalıydı. Birden bir ses duydum.
Hayatımın hatasını o an yapmıştım. Tuzağa düşürüldüğümü çok geç fark ettim. Gerçekten çok aptalım...
Umarım iyi gidiyordur okuyucumuz az ama olsun kitabı seviyorsanız tavsiye edebilirsiniz. Son zamanlarda biraz saçmalamış olabilirim yorumlarınızı bekliyorum 😋
![Smeraldo | Vmin [Fanfic]](https://img.wattpad.com/cover/275226267-64-k797332.jpg)