Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jeongguk yemekleri elinden geldiğince güzel bir şekilde Delta ve onun annesine servis etmiş, ardından elindeki tepsiyle birlikte ayakta durmaya devam etmişti.
"Jeongguk oğlum hadi gel sende otur. Ayakta durma zaten sabahtan beri insanların çenesi başını ağrıtmıştır. Dinlensen iyi gelir hm?"
Bayan Kim'in sorusunun altında yatan ricayı anlamış, kabalık olacağı için reddetmemiş sakince sandalyeyi çekerek üstüne oturmuştu.
"Teşekkür ederim."
Patronunun ricasına güzelce karşılık vermiş ardından sakince bekleyemeye devam etmişti. Tabi arada sırada kendine engel olamayıp yanında oturan Delta'nın yüzünü incelemekten de geri kalmıyordu. Tabii kendisi Delta'yı incelerken, Delta'nın gözlerinin aniden kendisine dönmesiyle birkaç kez irkiliyor, gözlerini hemencecik çekiveriyordu tabi yemekler bitene kadar bu döngüyü devam ettirmekten ikiside çekinmemişlerdi.
Delta ise omeganın çekingen bakışlarını üzerinde görünce içini bir huzur kaplıyordu her ne kadar kendisini tebessüm etmemek için sıksa da gülümsediği, gerilen dudaklarından belli oluyordu.
Jeongguk'un masaya oturmasından itibaren kimseden çıt çıkmamıştı. Delta, güzel oğlanın hazırladığı lezzetli yemeği iştahlı bir şekilde yerken, Bayan Kim ise arada sırada çekingence bakışan Delta ve Omegadan gözlerini ayırmıyordu.
Özellikle oğlunun her bakışmada gülümsemesiyle içinden bir şeyler geçirmeden edememişti. 'Tamam işte oldu! Birbirlerinin ilgisini üzerine çektiler!' Diye düşünüp gülmemek için kendisini sıkıyordu.
Bayan Kim'in aklından neler geçtiğini bilmeyen ikili ise öylece duruyor, bayan kim ise onları yakınlaştıracak türlü türlü şey düşünüyordu.
Mesela az sonra Jeongguk işten geç saatte çıkmak zorunda olduğu için, oğluna Jeongguk'u evine bırakmasını söyleyeceği gibi.
-
"Bayan kim gerçekten buna zahmet etmenize yok. Ben kendi başımın çaresine bakabilirim."
Yalan.
Jeongguk asla iş yerinden bu kadar geç saatte çıkmamıştı. Her iş saatinde mutlaka işini erkenden bitirip giderdi zaten kendisinin çıkış saatinde hava aydınlık olur, sokakta yürüyen -işleri olan- insanlar olurdu. Ama bugün iş yerine gelen Delta yüzünden geç çıkmış bu korkuyla yüzleşmek zorunda kalacaktı.
Daha doğrusu o böyle düşünüyordu.
"Ne zahmeti Jeongguk? Gece vakti buraların nasıl tehlikeli olduğunu biliyorsun. Başına bi şey gelmesini istmemem. Sonuçta senin bugün işten geç çıkma sebebin benim o yüzden oğlum bırakır seni. Değil mi Taehyung hm?"
"Eğer onun için de bir sorun teşkil etmiyorsa neden olmasın?"
İkilinin kendisine karşı konuştuğu şeyleri duyunca alt dudağını ısırmadan edememişti.
