Seni Öpmek İstiyorum

645 81 22
                                    

Seungmin

Eve geleli bir kaç gün olmuştu, Felix daha iyi olduğundan rahatlamış hissediyordum, yorgunluğu devam etsede hepimiz yorgunduk.

Hepimizin testi pozitif çıktığından karantina altındaydık, tam onu bulmuşken şimdi de şu karantina işi çıkmıştı başıma.

Jisung ve Felix genelde odalarında Jeongin ve ben de ortak odamız da kalıyorduk, yemekler dışında hiçbirimizin yataktan çıkmaya hali bile yoktu, yemek yesekte tat alamadığımız için hiç güzel gelmiyordu.

Hyunjin her gün bir sürü mesaj atıp nasıl olduğumu soruyordu, hatta bazen on dakikada bir tekrar tekrar soruyordu, beni böyle düşünüp durdukça çığlık atmamak için zor duruyordum.

Jeongin uyumaya devam ederken sıkılmış şekilde yatağımda oturuyordum, kitap okumak dışında yaptığım hiçbir şey yoktu.

Hyunjin ile mesajlaşmak sayılmaz, o günün en güzel yanıydı zaten.

Kitabın içine tam dalmış kendimi ana karakter gibi hayal ederken favorim olan diğer başrol beni öpecekti-onu da Hyunjin olarak hayal ediyor olmam konumuz değil-ama telefonumun çalması ile bütün dikkatim dağılmıştı.

Telefonumu elime aldığımda Hyunjin'in görüntülü aradığını gördüm, aniden ayağa kalkarak ilk işim aynaya bakmak oldu, göz altlarım da morluklar vardı, yüzüm çökmüş gibiydi ve saçlarım birbirine girmişti, bu halde beni görmesini istemiyordum.

İlk çalışında açmamıştım o da beni tekrar aradı, ona hep iyiyim diyordum edişelenmemesi için eğer beni böyle görürse endişelenirdi.

En azından saçlarımı düzelttiğimde daha iyi gözüküyordum, her şey saçmış meğersem.

Bu sefer sesli aradığında telefonu açmıştım, telefonu açmamla Hyunjin'in susmadan konuşması bir oldu.

"Neden açmadın? İyi misin? Seungmin sen misin? Ay yoksa evinize hırsız mı girdi, kardeşim bak corona olursun çık evden, kardeşim cevap versene, alo! Hırsız kardeş, orada mısın?"

"Hyunjin ne saçmalıyorsun sen?"

"Seungmin! Çok endişelendim aptal, neden açmadın telefonunu?"

"Uyuyordum, bunu duyunca uyandım."

"Ya, özür dilerim, uyuduğunu bilsem aramazdım, ben kapatayım uyu sen, aptal Hyunjin çocuk hasta neden arıyorsun?"

"Hyunjin çok tatlısın."

"Öyle miyim?"

"Evet! Konuşalım lütfen, daha iyi hissediyorum, bana iyi geliyorsun unutma."

"Seungmin çığlık atarım şurada."

"Hyunjin evin yanıyor."

"Sormamdan artık bana kızıyorsun ama, iyi misin?"

"İyiyim."

"Doğruyu söyle bana."

"Daha iyi günlerim oldu, sadece halsizim biraz o kadar, o da geçer zamanla, bekle beni turp gibi yanına geleceğim!"

Komşu•hyunmin✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin